Aan de vooravond van de beslissende weken van het seizoen een gesprek met captain Virgil van Dijk (32), over de kansen van Oranje in Duitsland, zijn honger naar prijzen met Liverpool, de legacy, kritiek, vorm en de kunst van het relativeren. ‘Ik ben best wel een emotioneel mens.’
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
Virgil van Dijk poseert in het nieuwe Oranje-tenue van Nike. ‘Mooie kleur’, zegt de aanvoerder van het Nederlands elftal, ‘méér oranje dan het vorige en dat is iets dat de Nederlander graag ziet. Maar het vorige tenue vond ik eigenlijk ook best mooi, gewoon omdat daaraan ook weer zoveel herinneringen kleven. Weet je, in feite maakt het ook niet zo veel uit hoe de tenues eruitzien. Ik heb nog steeds, na al die jaren, iedere keer weer een speciaal gevoel als ik zo’n Nederlands elftal-shirt over mijn hoofd trek. Dat zal nooit veranderen.’
Een nieuwe start, een nieuw tenue; heeft de aanvoerder van Liverpool en het Nederlands elftal iets met shirts?
‘Best wel, ja. Shirts betekenen voor mij dus vooral herinneringen. Mijn eerste Oranje-shirt heb ik ingelijst, dat was het witte tenue dat we droegen uit tegen Kazachstan. De rest ligt in dozen op zolder, met het idee er ooit iets mee te gaan doen. Doordat we bij interlands altijd de datum en de vlaggetjes van beide landen op het shirt hebben staan, weet je precies welke wedstrijden bijzonder zijn geweest. Ik hoop er komende zomer een paar mooie shirts aan toe te voegen. Met de nieuwe kleding maken we ook een nieuwe start, zo voelt het wel, maar óók en vooral: nieuwe focus. De weg naar het EK in Duitsland is nu écht begonnen. Ik heb ernaar uitgekeken de jongens weer te zien in Zeist om te gaan werken aan de vastigheden die we straks nodig hebben tijdens het EK.’
Gerelateerde artikelen
