The Last Dance van Louis van Gaal resulteerde voor het Nederlandse voetbal in een kleurloze aftocht van het mondiale podium.
Het kon ook eigenlijk niet. Wat in de afgelopen weken bood nou houvast om op een goed resultaat te kunnen rekenen tegen Argentinië? Karakter? Inderdaad, dat kan je de spelers van het Nederlands elftal niet ontzeggen. Op wilskracht rekte Oranje het tot de strafschoppenserie, nadat het wonderbaarlijk terugkwam van een 2-0 achterstand. Maar de loterij ging verloren, net zoals acht jaar geleden tegen deze zelfde tegenstander. Toen in de halve finale. Bondscoach Louis van Gaal dacht door een wetenschappelijk experiment en met hulp van Peter Murphy dat toeval uit te sluiten. Ook dat lukte niet.
Uitgeschakeld door penalty’s na een spectaculaire kwartfinale. Wanneer je dat snel uitspreekt klinkt het als een prima resultaat, maar voetbal vraagt meer dan doorzettingsvermogen alléén. Tegen Argentinië werd opnieuw pijnlijk duidelijk dat Nederland aan de bal niet kon brengen wat mag worden verwacht van een team dat een halve finale bereikt op een WK. Wederom viel er geen lijn in te ontdekken, wéér was het breed en terug in plaats van diep. Twee ballen kreeg Oranje tussen de palen tijdens de reguliere speeltijd, dat waren meteen de goals van invaller Wout Weghorst. Alles bij elkaar opgeteld leverde Oranje aan de bal veel te weinig, voor de vijfde keer op rij al dit WK. Op de uitschakeling valt dan ook niets af te dingen.