Het beeld van een huilende Thijs Dallinga na afloop van de bewogen play-off tussen ADO Den Haag en Excelsior staat nog helder op het netvlies. De blik die duidelijk maakte dat het besef nog moest komen. Die blik zagen we zaterdagavond in de Franse bekerfinale even terug bij Dallinga. Het besef dat hij twee keer scoorde en de Franse beker had gewonnen was er wel degelijk. Vanaf de bank had hij de laatste twintig minuten toegekeken. Hij zat te genieten van het machtsvertoon dat Toulouse tentoonspreidde en genoot van de gedachte aan zijn hoofdrol in de eerste helft. Het jongensboek van Thijs Dallinga schrijft zichzelf.