Het Nederlands elftal maakt nog geen indruk in Qatar, maar Andries Noppert wel. Ongeschonden kwam hij door de groepsfase, keepend alsof zijn basisplaats de normaalste zaak van de wereld is. In Joure zorgt elke wedstrijd van de lokale held voor een volksfeest. Op bezoek in Noppert Wonderland.
De supermarkt van Joure verkoopt Andries Noppert-burgers. Bij de plaatselijke banketbakker liggen Andries Noppert-gebakjes in de vitrine. De visboer heeft een speciale actie: drie haring halen, twee betalen. ‘Eentje gratis voor Noppert.’
Een dorpsgenoot van Andries Noppert is een campagne gestart om een bruggetje in Marum om te dopen tot Andries Noppert Bridge. De bedenker sorteert met de naam alvast voor op de internationale bezoekers die het Groningse dorp na het WK zullen overstromen.
Voor de derde groepswedstrijd van het Nederlands elftal vaardigde The New York Times een verslaggever af naar de persconferentie van Louis van Gaal. De reporter stelde één prangende vraag: wat bezielde de bondscoach om ene Andries Noppert, een doelman zonder ervaring op internationaal niveau, op te stellen op het hoogst mogelijke podium? Van Gaal legde hem uit dat Andries Noppert een bijzonder geval is. ‘Hij is niet onder de indruk van het WK.’ Terwijl de uit Joure afkomstige doelman in Qatar nog net niet geeuwend in het doel staat, zijn tal van mensen opgewonden over zijn sprookjesverhaal. Collega’s uit allerlei windstreken bellen naar VI-verslaggevers. Vertel op, wie is in hemelsnaam Andries Noppert, hoe is hij in het doel van het Nederlands elftal beland? Zelfs Lutz Pfannenstiel hangt verwonderd aan de telefoon. Voor degenen die hem niet kennen: Pfannenstiel is een Duitse oud-doelman, tevens de enige speler ter wereld die profvoetballer was op zes continenten. Hij diende 25 clubs, keepte op ijsvlakten en in tropische regenwouden, smokkelde een pinguïn uit een dierentuin, werd in de gevangenis gegooid in Singapore, overleed bijna op een voetbalveld in Engeland, enzovoorts. ‘Der Noppert…’, zegt Pfannenstiel ongelovig. ‘Such a crazy story!’