Sekou Cissé (38) speelde flitsende wedstrijden in Nederland, maar bij Feyenoord ging het lange tijd alleen over zijn mysterieuze teenblessure. Hoe gaat het nu met hem? Tijd voor een belletje naar Ivoorkust.
Cissé zit achter het stuur in zijn geboorteland Ivoorkust. De ex-speler van Roda JC en Feyenoord is inmiddels gestopt met profvoetbal. Hij ziet er nog topfit uit, vindt hij zelf ook. ‘Geen grammetje vet’, zegt hij via FaceTime in het Nederlands. Hij begint te lachen. ‘Ik ben niet zo dik geworden als Wesley Sneijder.’
Cissé stuurt zijn auto over de wegen van de stad Abidjan. Normaal woont hij met zijn vrouw en zes kinderen in Frankrijk, maar hij is momenteel voor vakantie terug in zijn geboorteland. ‘Maar ik ben hier ook om naar huizen te kijken’, zegt hij. Hij vertelt dat hij al in 2006 van zijn eerste inkomsten bij Roda JC een stuk grond kocht in Ivoorkust. ‘Dat kostte toen maar zesduizend euro. Nu zou ik er zeker honderdduizend voor moeten betalen.’
'Ik heb nog een hele flat. Binnenkort laat ik nog een tweede bouwen. Ik heb ook nog drie villa’s'
De elfvoudig Ivoriaans international is slim met zijn profvoetbalcentjes omgegaan. ‘Ik had al drie lappen grond en heb er gisteren nog eentje aan de kust in de stad Grand-Bassam bij gekocht. Daarnaast heb ik nog een hele flat. Binnenkort laat ik nog een tweede bouwen. Ik heb ook nog drie villa’s.’
Het lijkt erop dat je één of meerdere social media-scripts op VI.nl hebt uitgeschakeld. Daarom worden er geen social posts of liveblogs geladen. Wijzig hier je instellingen.
Tioté
Cissé heeft de schaapjes overduidelijk op het droge. Hij vertelt dat hij naast al zijn vastgoed ook nog een voetbalschool runt. Als hij in het land is, geeft hij weleens zelf een training. ‘Maar ik geef ze vooral kleding, voetbalschoenen en ballen.’
Aanvankelijk was het zijn droom om samen met zijn jeugdvriend Cheick Tioté een voetbalschool te starten, maar de krachtige middenvelder overleed in 2017 aan de gevolgen van een hartstilstand. ‘We voetbalden vanaf onze zevende samen op straat en deden er alles aan om profvoetballer te worden. We waren trots dat het ons was gelukt en wilden daarom de kinderen op straat helpen. We probeerden samen een voetbalschool op te zetten en een samenwerking te starten met Roda, FC Twente of Anderlecht. Ik probeer dat nu ook nog, maar dat is niet makkelijk in mijn eentje.’
'We komen nog één keer per jaar samen tere ere van Tioté. Dan voetballen we een potje met mannen als Didier Drogba, Yaya Touré en Kolo Touré'
Hij zal zijn goede vriend Tioté nooit vergeten. Cissé vertrok iets eerder naar Europa dan zijn maatje. Vanuit Kerkrade stuurde Cissé altijd voetbalschoenen op naar Tioté, die zelf niet veel later naar Anderlecht vertrok. Hij probeert nog één keer per jaar een wedstrijd ter ere van de voormalige middenvelder van Newcastle United te organiseren. ‘Dan komen we samen om een potje te voetballen met mannen als Didier Drogba, Yaya Touré en Kolo Touré. Drie jaar geleden heb ik daarvoor nog shirts gekregen van Roda JC en Newcastle.’ Vaak bidden ze daarna samen in de moskee voor hun oud-ploeggenoot. De shirts schuiven vaak door naar de kinderen van zijn voetbalschool.
Kip en friet
Af en toe valt midden in het gesprek de verbinding met Abidjan weg. Cissé pakt daarna iedere keer weer geduldig zijn verhaal op. Hij herinnert zich nog goed hoe hij als jonge gozer in februari 2004 in Nederland belandde. Hij zat in een hotel in de stad Brunssum. Daar zag hij vanuit het raam iets wat voor hem een groot wereldwonder was. ‘Sneeuw, zoveel sneeuw!’ Hij weet ook nog hoe hij aan het begin worstelde met de taalbarrière. Het was al bijna een onmogelijke opgave om in het hotel uit te leggen wat hij wilde eten.
'Iedere maandag ging ik met Bep naar een restaurant om kip met friet te eten'
Het Nederlandse eten kon hem sowieso niet bekoren. ‘Ik ben eerlijk: het is gewoon niet zo lekker. Kaas, nee, daar ben ik niet zo van. Ik bleef vooral Afrikaanse gerechten eten; rijst met kip en vis bijvoorbeeld.’ De aanvaller woonde de eerste twee jaar bij zijn gastouders, Jacqueline en Bep. ‘Iedere maandag ging ik met Bep naar een restaurant om kip met friet te eten. Heerlijk!’