Vitesse leverde een indrukwekkende prestatie door in eigen stadion met tien tegen elf FC Utrecht te verslaan. Oké, Utrecht leverde een wanprestatie, maar de strijdlust en passie die de thuisploeg aan de dag legde was bijzonder om te zien. Karakter getoond, klonk het in de Gelredome. Zo vaak zagen we Vitesse dit seizoen niet zo. Wie het wedstrijdverloop ziet, komt tot de conclusie dat de Arnhemmers beter met tien tegen elf kunnen spelen. Maar zo zit het niet helemaal.
De oplettende kijker ziet een verandering als Vitesse na rust klaarstaat om de tweede helft aan te vangen. Million Manhoef ging na 45 minuten als rechtsbuiten/rechtshalf de kleedkamer in en kwam er als linksbuiten uit. Juist hij zou een belangrijke rol in het tweede deel spelen. De kantwissel was pas het begin. ‘Het had te maken met hun backs’, legde Manhoef uit. ‘Sean Klaiber stond als rechtsback anders dan hun linksback, wij dachten dat daar meer mogelijkheden voor mij zouden liggen. Meer aanvallen, minder verdedigen, dat pakte heel goed uit.’
De rode kaart van Carlens Arcus maakte de reeds gedane tactische omzetting tot een meesterzet. Utrecht moest met elf tegen tien meer initiatief nemen en zocht voorzichtig de aanval, Manhoef loerde en bleek een plaag. Voor hij zijn goal maakte, was hij al drie keer op avontuur geweest. ‘Counteren is heerlijk, ik hou er van. Je hoeft de bal niet meer af te geven als je eenmaal weg bent. Ideaal.’ De pretoogjes verraadden dat Manhoef zich als een vis in het water voelt bij deze manier van voetballen.
