In Balverliefd elke week aandacht voor de gang van zaken achter de schermen van het voetbal en opvallende gebeurtenissen aan de rand van het veld. Deze week over André Krul (32), globetrotter in de goal.
Wie het raamloze, rommelige spreekkamertje van Alemannia Aachen betreedt, moet hinkstapspringen over de rommel. Het tapijt is met tape aan de vloer bevestigd. Er slingeren bierkratten, vuilniszakken, poststukken, kabels, bekertjes, dozen met vaantjes en andere fanartikelen rond. Ook staat er een gesloten geldkluis. Gezien de reputatie van Die Kartoffelkäfer zal de brandkast het kraken niet waard zijn. Alemannia, in veel opzichten een evenknie van buurman Roda JC, ging de afgelopen zeven jaar twee keer failliet. Inmiddels is de club weer eens bezig aan een doorstart op de vierde Duitse voetbaltree, in de Regionalliga West. Van de 33 duizend plaatsen in het Tivoli-stadion is op wedstrijddagen gemiddeld nog geen twintig procent bezet.
Na een reeks saneringsronden is er nog een handjevol medewerkers over om de club draaiende te houden. Onder hen Alemannia-moeder Susanne, die eind vorige eeuw als administratief medewerkster binnenkwam en tegenwoordig zo ongeveer alles regelt wat er te regelen valt. Zojuist heeft ze een spelers-overschrijving afgerond. Nu zet ze koffie op tafel, in een gebarsten mok. Ze heeft ook een schaal met gebakjes klaargezet. Aan de wand hangt een affiche uit betere tijden: een thuiswedstrijd tegen Bayer Leverkusen in 1963. Koploper Alemannia won met 3-1 en koerste af op het kampioenschap van het tweede niveau. In 2007 kwam de club voor het laatst uit in de Bundesliga, een andere wereld inmiddels. Tegen de muren staan ingelijste foto’s van oude elftallen. Je zou denken dat hier alles naar het verleden ruikt, ware het niet dat er ook drie schalen met kippenpootjes staan te meuren. Zo te zien en te ruiken staat het vlees hier al een tijdje ongekoeld te vergaan.
Bij een psycholoog moesten de spelers van Alemannia Aachen elkaars karakter typeren. Over Krul hoefden velen niet lang na te denken. ‘Die is gestoord’
‘Hm, overgebleven van onze wedstrijd tegen Rot-Weiss Oberhausen’, vermoedt André Krul, over het thuisduel van twee dagen geleden. Lachend slaat de doelman uit Noord-Holland een vlieg weg voor zijn gezicht. De 32-jarige keeper is net neergestreken bij zijn vijftiende club in het betaalde voetbal. Na eerdere ervaringen in Malta, Colombia, Japan, Puerto Rico en Australië, zit hij nu op maar vijf minuutjes rijden van de Nederlandse grens. Toch voelt het voor Krul als een nieuw avontuur. Hij verwondert zich weer volop. Over het groepje verstokte fans dat de gevallen traditieclub vurig blijft ondersteunen. Over de al even vurige trainer, de Turk Fuat Kiliç, die hij vorige week nog achter een scheidsrechter zag aanrennen. Over trainingen op de ochtend voor een wedstrijd. Al is dat niet nieuw voor Krul. ‘Was in Colombia ook normaal.’ Vorige week maakte hij mee dat een psycholoog aanschoof voor een sessie met de selectie. De spelers van Alemannia moesten elkaars karakter typeren. Over Krul hoefden de meesten niet lang na te denken. ‘Die is gestoord’, zeiden de voetballers over de doelman, die nog maar een paar weken geleden in Aken belandde. Op het veld stort hij zich onbeschroomd op elke bal, daarbuiten is hij evenmin terughoudend. Krul is open, vrolijk en enthousiast. Maar gek? Hijzelf vindt dat wel meevallen. ‘Een beetje vreemd misschien.’