Gertjan Verbeek viert deze zaterdag zijn 58ste verjaardag. Een mooi moment om in onze serie Historische Interviews stil te staan bij deze markante trainer. Dat doen we via een bijzonder gesprek uit december 2014 met Verbeek en Henk de Jong opnieuw onder de aandacht gebracht.
Een blokhut in het bos. Een open haard. Een pot koffie. En twee markante mannen aan het woord. Gertjan Verbeek en Henk de Jong lijken op het eerste gezicht tegenpolen, maar hebben een hechte relatie. 'Ik moest wel eerst aan Gert wennen. En hij aan mij.'
Tussen de bomen hangt nog een vage sluier van zonlicht en ochtendnevel als Henk de Jong zijn handen warmt aan het haardvuur. Voor het eerst staat hij in de blokhut die Gertjan Verbeek - die maandag zijn handtekening bij VfL Bochum heeft gezet - aan het bouwen is. Hij had ernaar uitgekeken en was wat vroeger van huis gegaan. ‘Ik kreeg meteen een rustgevend gevoel toen ik binnenkwam’, zegt de hoofdtrainer van SC Cambuur. ‘De hectiek van het normale leven valt weg. Ik zat hier vanmorgen bij het raam. Gert had koffie gezet. Even praten, even luisteren. Beetje naar buiten staren. Hoewel ik best een man van de drukte ben, zou ik zo de hele dag kunnen doorbrengen.’
De Tovenaar van Jubbega, wordt Verbeek ook wel genoemd, omdat hij in Friesland een bouwval in een woonboerderij veranderde. Daarna deed hij het aan de andere kant van de weg nog een keer. Maar sinds hij opgroeide met de westerns van John Wayne, had hij ook een fascinatie voor houten huizen. Dus toen hij vijftig werd, twee jaar geleden, begon Verbeek aan zijn derde droom. Hij kocht een kavel in Overijssel, tussen Dalfsen en Heino, en bestelde in Lapland een partij boomstammen. Nu rust het leien dak op een dwarsbalk van dertien meter en duizend kilo. ‘Ik heb vrijwel nooit vakantie, dat gun ik mezelf niet’, zegt Verbeek. ‘Maar dit ligt op zestig kilometer van Jubbega en je zit meteen in een compleet andere omgeving. Als ik een keer een weekend of een dagje weg wil, ben ik hier in veertig minuten. Kan ik mooi de kop leegmaken.’
