Voor de een was hij als een vader, voor de ander een luis in de pels die regelmatig ruzies veroorzaakte. Eén ding is zeker: Stephen Keshi heeft zijn stempel op het voetbal in Nigeria en heel Afrika gedrukt. Drie jaar geleden zorgde zijn veel te vroege dood voor een schok op het continent. In deze serie over het toernooi om de Afrika Cup deze keer aandacht voor wijlen Stephen Keshi.
‘Als je trainer bent, krijg je altijd kritiek. Meestal krijgen zij altijd de schuld. Zelfs als het goed gaat en er wordt gewonnen, zijn er nog mensen die vinden dat de trainer een fout heeft gemaakt. Wat ik eraan kan doen? Niets. Ik focus me op mijn werk. Als trainer sta je altijd onder druk. Je moet vooruit denken. Ik hoop in ieder geval dat ik later herinnerd zal worden als een fijn mens.’
Hij praat tegen je als een vader
Het zijn de woorden van Keshi in de Nigeriaanse krant The Punch. Hij kon het weten. In een voetbalgek land als Nigeria heeft men altijd wel iets aan te merken op de bondscoach. Zelfs als Keshi het is. Waar Nederland een land is met zeventien miljoen bondscoaches zijn er in Nigeria bij wijze van spreken het tienvoudige. Ondanks alle meningen schreef Keshi wel geschiedenis als bondscoach, waar hij dat eerder als speler al had gedaan. Zijn grootste successen behaalde hij als international. Hij was aanvoerder van het Nigeriaanse team dat in 1994 onder Clemens Westerhof de Afrika Cup won en zich voor het eerst plaatste voor een WK. In de Verenigde Staten reikte het land verrassend tot de achtste finale. Keshi speelde vanwege blessures echter minder wedstrijden dan hij had gehoopt. Mede door spanningen in het Nigeriaanse kamp ging de achtste finale tegen Italië na verlenging met 2-1 verloren.