Bayer Leverkusen heeft in een directe confrontatie in de strijd om een Champions League-ticket een belangrijke slag geslagen tegen Borussia Mönchengladbach. Waarom deze topper onderstreept waarom de Bundesliga vaak zo spectaculair is.
Voor trainers is er geen competitie die zo zwaar is als de Bundesliga. Uit de boeken van Martí Perarnau blijkt hoe Pep Guardiola zelfs bij het dominante Bayern München continu hoofdbrekens heeft van zijn tegenstander. In Duitsland is de omschakeling heilig en bijna ieder team heeft de counter als specialiteit. Daarnaast houden ze in de Bundesliga van aanpassen. Teams wisselen van systemen alsof ze op zoek zijn naar de winnende lottogetallen. Dat gaat tijdens wedstrijden gewoon door. Een Duitse topper is geen Duitse topper als niet een van de coaches zijn formatie tijdens het duel omgegooid heeft.
Peter Bosz heeft moeten leren om zich daartoe te verhouden. Tijdens zijn kortstondige avontuur bij Borussia Dortmund gaat dit moeizaam. Na een vliegende start qua resultaat stellen tegenstanders zich steeds meer in op het BVB van Bosz. Ze weten hoe hij druk wil gaan zetten en plaatsen daar gerichte counters tegenover. Mede door aanhoudend blessureleed krijgt de Nederlandse trainer het niet voor elkaar de neerwaartse spiraal die op deze wijze ontstaat te keren.
Bij Bayer Leverkusen manifesteert Bosz zich op een andere manier. Hij past zijn principes toe in verschillende systemen en dat geeft hem de middelen in handen om tegenstanders in toppers te verrassen. Dat gebeurt bijvoorbeeld tegen Borussia Mönchengladbach.
