In de halve finale van de Champions League waar wél twee ploegen staan die we daar vooraf verwachtten, lijkt alle druk te liggen op het aanpassingsvermogen van Barcelona-trainer Ernesto Valverde. Liverpool is dit seizoen uitgegroeid tot een allround topploeg en bezit de ideale wapens om de risico's in het Barça-spel af te straffen. Tactische voorbeschouwing op een strijd tussen de beste speler en de beste ploeg ter wereld.
Barcelona
Speelwijze
Over de resultaten van Barcelona in de twee seizoenen onder leiding van trainer Ernesto Valverde valt niet te twisten. De verrassende uitschakeling tegen AS Roma in de kwartfinales van de Champions League vorig seizoen is vooralsnog het enige teleurstellende resultaat in twee jaar tijd voor de Catalaanse grootmacht. Kersvers landskampioen Barça verloor slechts drie van de 73 competitiewedstrijden onder Valverde en maar één van de twintig duels in het miljardenbal, daarnaast won het in augustus de Supercopa en kan volgende maand, in de finale tegen Valencia, wederom de Copa del Rey worden gewonnen.
Maar de speelstijl van het Barça onder Valverde is voor het oog van de liefhebber niet altijd een genot. De oefenmeester hanteert inmiddels niet meer een systeem met vier middenvelders zoals vorig seizoen, maar de voor Barcelona traditionele 4-3-3. Door de komst - en verrassend snelle ontwikkeling - van de 22-jarige Arthur beschikt Valverde nu over drie centrale middenvelders die hij zowel in balbezit als qua defensieve arbeid vertrouwt. Gevolg hiervan is dat Barça's laatste twee monsteraankopen, Ousmane Dembélé en Philippe Coutinho, onderling moeten uitvechten wie start op de linksbuitenpositie.
Natuurlijk, Barcelona blijft een ploeg die in de eerste plaats vanuit balbezit denkt. Met Gerard Piqué, Sergio Busquets en Arthur beschikt Barcelona over drie van de beste opbouwers ter wereld. Er zijn in aanvallend opzicht weinig betere back-duo’s te noemen dan Jordi Alba en Sergi Roberto. En een ploeg met Lionel Messi en Luis Suárez in de voorhoede zal de bal liever wél dan niet in het bezit hebben. Toch lijkt Barça, ondanks alle ervaring en individuele kwaliteit, onder Valverde qua structuur en automatismen in het positiespel wat ingeboet te hebben.