Feyenoord heeft de ambitie om net als Manchester City te variëren in tactieken. In De Kuip wordt duidelijk dat dit voorlopig nog niet is weggelegd voor de ploeg van trainer Giovanni van Bronckhorst. Een analyse van een mislukt tactisch experiment, met een pijnlijke 0-4 nederlaag als resultaat.
Telefoonnummers
Bij Pep Guardiola valt op basis van zijn opstellingspapier niet meer te voorspellen hoe hij gaat spelen. Sinds zijn periode bij Bayern München (2013-16) wisselt hij zijn formaties af alsof het een computerspelletje betreft. Vaak zelfs tijdens wedstrijden. Dus kan in De Kuip niemand voorspellen hoe zijn Manchester City voor de dag gaat komen. Wordt het een 3-5-2 zoals in het laatste duel met Liverpool? Een 4-3-3, zoals tijdens het treffen met AFC Bournemouth? Of misschien een viermansmiddenveld in een ruit, zoals in de laatste dertig minuten tegen Everton?
Guardiola zelf maakt zich nauwelijks druk over deze kwestie. ‘Formaties zijn voor mij niet meer dan telefoonnummers’, verklaarde hij onlangs tegenover de Engelse pers. Wat de succestrainer bedoelde: in zijn visie staan principes centraal, die los van de exacte formatie altijd terugkomen. Structuur krijgt zijn elftal niet via een formatie, maar via de zones die ook op het trainingsveld terugkomen. Deze zonestructuur moet voortdurend driehoekjes mogelijk maken, evenals voldoende bezetting achter de bal. Dat is gekoppeld aan een aantal vuistregels. Bijvoorbeeld nooit meer dan twee spelers op dezelfde flank. Deze regels en principes geven Manchester City tegelijkertijd flexibiliteit en structuur.
