Met groots machtsvertoon heeft Internazionale de landstitel veroverd. Onder trainer Simone Inzaghi speelt Inter weliswaar op papier in een klassiek-Italiaanse aandoende 3-5-2-formatie, maar is in werkelijkheid het aanvallend ingestelde positiespel heilig. Voor Stefan de Vrij betekent dit meer vrijheid dan ooit. Analyse van de opvallende rol die de centrumverdedigers van Inter vertolken.
Het verhaal van De Vrij is bekend. De hyperintelligente zelfverbeteraar, die zich op Italiaanse bodem jaar na jaar de fijnste kneepjes van het verdedigingsvak eigen maakte. Maar in 2023/24, inmiddels alweer het tiende seizoen van De Vrij in de Serie A, zien we de ervaren Nederlander opmerkelijk vaak op plekken van het veld waar je een centrumverdediger niet zo één-twee-drie zou verwachten.
Want onder leiding van Simone Inzaghi is de veldbezetting van zijn 3-5-2-formatie vloeiend. Een centrumverdediger die op de flank diepgaat als een extra vleugelspits, of zich tussen de linies aanspeelbaar maakt als een aanvallende middenvelder? Als de situatie in het positiespel van Inter erom vraagt, is het allemaal mogelijk in de speelstijl van Inzaghi.
Vier loopacties van De Vrij illustreren de opmerkelijke positonele vrijheid die centrale verdedigers in het balbezit van Inter krijgen.
Gerelateerde artikelen
