Hoewel Vitesse een nipte nederlaag heeft geleden tegen Lazio (2-3), verdienen de Arnhemmers lof voor de manier van spelen. Analyse van de manier waarop Lazio gedwongen werd om tactische aanpassingen te doen.
Gezond evenwicht
Hoe bestrijden we een ploeg die opereert vanuit een 3-5-1-1-formatie? Dat is een vraag die Vitesse in de vaderlandse Eredivisie nooit hoeft te beantwoorden. Toch kwamen de Arnhemmers in de eerste helft met een overtuigend antwoord op die vraag.
Hoewel internationaal steeds meer teams aantreden met vijf verdedigers, brengen dergelijke formaties bepaalde nadelen met zich mee. Defensief gezien zijn de bezetting van de vleugel en de organisatie van de pressing de voornaamste vraagstukken. Aangezien op de flank in een speelwijze met een vijfmansdefensie vaak slechts één speler staat, is collectieve beweging nodig om te voorkomen dat tegenstanders hiervan profiteren.
Lazio lost dit op gebruikelijke wijze op. Zodra de bal naar de zijkant gaat, stapt de vleugelverdediger op die flank uit. De overige vier verdedigers passen hier positionering hierop aan, waardoor de defensieve 5-3-2 tijdelijk verandert in een 4-4-2. Brengt de tegenstander het speeltuig terug naar de as, dan neemt de uitgestapte back zijn vertrouwde positie weer in. Bij het schakelen tussen deze uitgangsposities is de organisatie vaak een paar tellen niet optimaal en Vitesse verdient complimenten voor het feit dat daarvan is geprofiteerd.