Wij gaan Europa in. Deze weken pakt VI uit met een zomerserie over bijzondere avonturen van Nederlandse clubs in Europa. Aanleiding om te onderzoeken of het beeld dat Nederlandse clubs slecht zijn in slotfases eigenlijk wel klopt. Cijfers tonen aan dat vooral Ajax vaak zeges weggeeft en dat niet Duitse, maar Engelse teams vaak de boosdoener zijn bij een late domper.
Het is donderdag 7 april 2022. Feyenoord staat in eigen huis op een zwaarbevochten 3-2 voorsprong in de kwartfinale van de Conference League. De officiële blessuretijd van vier minuten is net voorbij wanneer Slavia Praag vanuit een corner nog één keer het strafschopgebied onder vuur neemt. Luis Sinisterra houdt de bal onnodig binnen en Slavia profiteert met een late 3-3. Feyenoord overwint deze tegenslag in Praag en bereikt alsnog de halve finale. Op die avond is het echter PSV dat in de 88ste minuut tegen een fataal doelpunt aanloopt, waardoor Leicester City ten koste van de Eindhovenaren doorgaat. Zijn we er toch ingetuind.
Deze legendarische woorden van commentator Herman Kuiphof uit de WK-finale van 1974 hebben zich in het Nederlandse voetbalgeheugen genesteld. Dat beeld wordt gevoelsmatig vaak bevestigd. Teams uit Portugal, Spanje en Italië staan in Nederland bekend als professionele tijdrekkers die met ware circusacts zorgen dat zij aan het eind van de wedstrijd met een positief resultaat van het veld lopen. Lachend en juichend met geen greintje pijn, daar waar ze vijf minuten eerder nog een brancard nodig leken te hebben na het ontvangen van een onschuldige schouderduw. Nederlandse clubs daarentegen geven het altijd weg in de laatste minuten, niet gewiekst genoeg.
Althans, dat is het beeld. De statistieken over de recente historie van Nederlandse clubs in Europa schetsen een andere werkelijkheid. Waarin Portugezen en Duitsers helemaal niet zo indrukwekkend presteren in slotfases, maar wél blijkt dat de balans voor Nederland in slotfases negatief uitslaat.
Gerelateerde artikelen
