De bondscoach kantelt opmerkelijk vaak wedstrijden in Nederlands voordeel via zijn wissels. Hoog tijd om een nadere blik te werpen op de gouden grepen van Ronald Koeman. Hoe heeft hij zijn Oranje-spelers tot comeback kids gemaakt?
Na de indrukwekkende comeback tegen Duitsland circuleerde er op de sociale media al snel een minstens zo imponerende statistiek over Koemans periode bij Oranje. De bondscoach blijkt zeldzaam effectief met zijn wisselbeleid. Kijk je naar het doelsaldo onder Koeman vóór de eerste wissel, dan lijkt Oranje een bescheiden middenmoter onder de landenteams. Maar in de speelminuten nadat Koemans eerste wissel heeft plaatsgevonden verandert Oranje in een nagenoeg onverslaanbare voetbalmachine.
Het lijkt erop dat je één of meerdere social media-scripts op VI.nl hebt uitgeschakeld. Daarom worden er geen social posts of liveblogs geladen. Wijzig hier je instellingen.
Natuurlijk, deze cijfers zullen in de loop der tijd 'normaler' worden. Oranje moest het in de eerste vijftien interlands onder Koeman - het moment tot aan bovenstaande statistiek - viermaal opnemen tegen Duitsland, twee keer tegen Frankrijk, Portugal en Engeland en werkte oefenpotjes tegen België en Italië af. Kortom, de tegenstand was verre van makkelijk. Dan is het vaker aanlopen tegen een vroege achterstand, en de noodzaak tot herstelwerkzaamheden, logisch. Maar feit blijft dat Koeman vooralsnog een wisselkoning bij Oranje is gebleken.
Vijf keer draaide Oranje onder Koeman een achterstand ten tijde van de eerste wissel om in een positief eindresultaat. Aangezien de eerste twee gevallen, tegen Slowakije (0-1 pré-wissel, 1-1 eindstand) en Peru (0-1, 2-1 eindstand), oefenduels betroffen, kijken we aan de hand van de drie andere comebacks hoe de bondscoach van Oranje een ploeg maakte die zich terug kan vechten uit een benarde positie.
