Het takenpakket van vleugelverdedigers werd de afgelopen jaren steeds verder uitgebreid. Eerst moesten ze de gehele flank bestrijken bij gebrek aan ouderwetse buitenspelers. Daarna werden ze in de opbouw naar het middenveld gedirigeerd. In 2023 lijken de backs terug naar de basis te gaan. Steeds vaker zijn ze stiekem een extra centrale verdediger.
Bij Manchester City dient de nieuwe linksback van Oranje zich aan. Sinds het WK zet Pep Guardiola op die plek namelijk Nathan Aké neer. Hoewel het wedstrijdformulier anders suggereert, is zijn rol in balbezit hetzelfde als tijdens het eindtoernooi in Qatar. Aké is in de opbouw de linker pion in een driemansdefensie. Die tactische zet van Guardiola is niet uit nood geboren. Steeds meer trainers ruimen aan de zijkant plaats in voor een vermomde centrale verdediger.
Volledig nieuw is het natuurlijk niet dat spelers als Aké gebruikt worden als vleugelverdediger. Het Nederlands elftal deed dat in 1974 in feite al met Ruud Krol. Tijdens het gouden EK van 1988 was dat niet veel anders met Adri van Tiggelen. Toch valt de positiewissel van Aké en andere centrale verdedigers op. Omdat dit breekt met de trend dat backs vooral offensief van waarde moeten zijn.