Ajax heeft een kansloze nederlaag geleden in de heenwedstrijd tegen Getafe: 2-0. Analyse van een wedstrijd waarin Ajax precies deed wat Getafe hoopte.
Dat er tussen het analyseren van een tegenstander en in de praktijk ervaren hoe dat is een wereld van verschil kan zitten, blijkt uit het optreden van Ajax tegen Getafe. Waar trainer Erik ten Hag vooraf uitgebreid verteld heeft over de specifieke kwaliteiten van de Spaanse opponent in het druk zetten en verdedigen, voetballen de Amsterdammers alsof ze totaal overvallen zijn door die speelstijl.
De defensieve orde van Getafe is bepaald geen hogere wiskunde. Trainer José Bordalás stuurt zijn ploeg het veld in vanuit een 4-4-2-formatie met vier middenvelders op een lijn. Dat verandert in de pressing in een 4-4-2 met een ruit op het middenveld doordat Nemanja Maksimovic steeds doordekt richting Lisandro Martínez, waarop de buitenste middenvelders wat naar binnen gaan staan en Mauro Arambarri die de balans bewaakt. Vanuit die uitganspositie heeft Getafe geen angst om uit te stappen en fysieke duels uit te vechten.
Mede vanwege het opstellen van Bruno Varela blijkt dit voor rust genoeg om een primeur af te dwingen in het tijdperk van Ten Hag bij Ajax: een eerste helft zonder een doelpoging. Van de negentien passes van Varela in de eerste helft gaan er vijftien lang, terwijl er soms wel degelijk mogelijkheden liggen voor een korte optie of een opening richting een van de vleugelverdedigers. Vaak ligt de ruimte bij Sergiño Dest, Nicolás Tagliafico of Donny van de Beek, maar Ajax slaagt er niet in om die te vinden.
Sowieso komen de Amsterdammers nauwelijks in hun normale ritme, omdat Getafe zoals gebruikelijk vaak het spel stil weet te leggen. Iedere vrije trap over de middenlijn is een signaal om de hele ploeg mee naar voren te sturen, voor inworpen geldt hetzelfde verhaal en met het maken van overtredingen en het veroorzaken van opstootjes hebben de Spanjaarden geen enkel probleem.
De opeenstapeling van frustraties bij Ajax neemt extra toe door een slim genomen vrije trap van Getafe in de 37ste minuut. Dat gaat via een geijkt patroon: dreigen met een hoog aangesneden bal van ver, toch kort nemen, een crosspass geven naar de andere flank en daarna profiteren van miscommunicatie in de defensie van de tegenstander. Ajax maakt meerdere missers in aanloop naar de treffer van Deyverson. Eerst is het Martínez die te vroeg achteruit loopt. Daarna is Daley Blind zo druk met protesteren voor vermeend buitenspel dat hij Deyverson vrij baan geeft. Tussendoor heeft Hakim Ziyech bovendien Mathías Olivera uit het oog verloren, waardoor die de assist voor zijn rekening kan nemen.
Het lijkt erop dat je één of meerdere social media-scripts op VI.nl hebt uitgeschakeld. Daarom worden er geen social posts of liveblogs geladen. Wijzig hier je instellingen.
Na de hervatting wordt het veldspel van Ajax er alleen maar slechter op. Doordat de spelers van Ten Hag meegaan in de provocaties van Getafe, is de ploeg te weinig bezig met het uitvoeren van de vertrouwde principes in balbezit. Aspecten als het vrijspelen van Ziyech zodra Getafe een-op-een doordekt, opties bieden achter de laatste lijn en het scheppen van een overtal in de as komen nauwelijks aan bod. In plaats daarvan kiezen met name Varela en Blind veelvuldig voor de lange bal, waardoor Getafe in zijn favoriete spel komt.
Pas in de 73ste minuut zien we de eerste aanval van Ajax uit het boekje. Van de Beek die naast de twee centrale verdedigers komt, daarmee linksmid Marc Cucurella dwingt om uit te stappen en een crossbal naar Dest mogelijk maakt. Die wint een luchtduel van Olivera, waarop Ziyech plots alle ruimte heeft op de rechterflank. Een offensieve overtreding van Dusan Tadic voorkomt dat dit de eerste doelpoging van de wedstrijd oplevert. Toch tekent dit moment dat Ajax na het inbrengen van Perr Schuurs en Klaas Jan Huntelaar in de 66ste minuut wat meer zijn vertrouwde positiespel begint te spelen. Daarbij helpt het mee dat Getafe in die fase vrijwillig wat meer in zijn schulp begint te kruipen om een resultaat te koesteren.
Ondanks het licht verbeterde spel in de slotfase komt Ajax niet verder dan twee weinig kansrijke doelpogingen. Dat zegt veel over het sluwe optreden van Getafe, maar nog veel meer over de naïeve manier waarop Ajax daarmee omgegaan is. Juist van een gewaarschuwde ploeg had veel meer verwacht mogen worden.
De manier waarop Ajax in de extra tijd zelfs nog de 2-0 weggeeft, vertelt het hele verhaal over een zeer zwakke wedstrijd van de Amsterdammers. Het balverlies van Schuurs is extreem slordig en achter de bal is op dat moment de organisatie totaal niet op orde. Kenedy profiteert daarvan door raak te schieten. Daarmee is een Europese uitschakeling nu al nabij.
Gerelateerde artikelen
