Het jaar 2018 vormt een keerpunt voor Die Mannschaft. Alle problemen die aan het licht kwamen op het WK culmineerden in een pijnlijke uitschakeling voor de wereldkampioen van 2014. Daarna volgde degradatie in de Nations League, nog voor de laatste wedstrijd in de groep tegen Oranje, maandag in Gelsenkirchen. Hoe kan het dat een ploeg die zo lang stabiel was, zoveel klappen moest incasseren?
Bondscoach Joachim Löw hield in Rusland vast aan de speelwijze waarbij alles geënt was op passing. Dat bracht zijn elftal de voorgaande jaren succes, maar ook op het WK had Duitsland moeite om met creatieve impulsen de hechte organisatie van de tegenstander te doorbreken. Dat zet te denken bij onze oosterburen, die ook na het toernooi in de zomer weinig reden tot juichen hebben gehad.
Duitsland is in transitie. Löw moet zware keuzes maken. Een aantal spelers die jarenlang het hart van het elftal vormden, staan behoorlijk ter discussie. Maar Duitsland heeft absoluut geen tekort aan kwaliteit. De ploeg van Löw, waarin weinig ruimte was voor nieuwkomers, maakte dit jaar een uitgebluste indruk. Bovendien was de defensieve organisatie vaak zoek, in verschillende samenstellingen.
Dat was naast de aanvallende onmacht het grootste probleem. De verdediging van Duitsland was op momenten simpelweg zwak en kreeg vijftien tegendoelpunten in twaalf wedstrijden. Wat zeggen die goals? En waar liggen de mogelijkheden voor Nederland?
