Op vijfjarige leeftijd wist Lutsharel Geertruida (22) het al zeker: op een dag zou hij in De Kuip spelen. Zeventien jaar later staat hij met de schaal op de Coolsingel. Het verhaal van een kleine Dirk Kuijt-adept die ondanks een 7'tje op zijn rapport zijn grootste voetbaldromen uit zag komen. ‘Nog steeds ben ik elke dag weer trots als ik hier de poort door rijd om te trainen.’
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
De supporter
Andere kinderen van een jaar of zes kijken naar de grond. Ze tellen grassprietjes of plukken een verdwaald bloemetje. Maar Lutsharel Geertruida kijkt omhoog. Altijd. Hij heeft geleerd dat hij alleen dan het overzicht kan behouden. En misschien nog wel belangrijker: met zijn kin omhoog kan hij die indrukwekkende lichtmasten zien schitteren in de zon. De Kuip. Op de velden van Overmaas kan hij de voetbaltempel zien liggen. Voor hem de mooiste plek op aarde. Later vertelt hij aan Feyenoord Magazine over de dag dat hij als vijfjarig mannetje langs De Kuip reed. ‘Ik ga daar ooit spelen’, houdt hij zijn ouders voor. ‘In het Feyenoord-tenue.’
