Vanenburg: 'Als ik Ihattaren nu zie, dan schieten de tranen in mijn ogen'

'Ik heb hem niet meer gesproken de laatste tijd', bekende Vanenburg in voetbalpraatprogramma Rondo. Hij vertelde hoe hij Ihattaren bij Ajax kreeg. 'Ik heb toenmalige technisch directeur Marc Overmars gebeld. Hij wilde Mo eerst niet, maar ik zei dat ik hem de beste speler vond, mits we hem aan de gang kregen. Toen gaf Marc toe. Hij zat er daarna heel dicht tegenaan. Wat een geweldige speler, maar als je hem nu ziet, dan schieten de tranen in je ogen.'

Ihattaren maakte zichzelf uiteindelijk onmogelijk in Amsterdam en vertrok. Vanenburg stelt er alles aan gedaan te hebben. 'Dat is gewoon heel triest. Het bleek allemaal te moeilijk voor hem. In de voetballerij moet je ten koste van alles willen slagen en er niet teveel omheen hebben. Maar ik denk dat hij dat niet snapt. Dat blijkt wel, anders had hij al bij de grootste clubs ter wereld gespeeld. Als hij niet wakker wordt, lukt het niet. Maar ik denk dat het niet meer lukt, daarom ben ik ook gestopt. Hij moet zich ook gewoon melden op de trainingen, op tijd komen. Maar ik heb gezien dat hij dat gedeelte niet snapt. Hij kwam bij mij ook te laat, omdat hij andere dingen belangrijk vond. Dan zei hij dat hij ergens was, waar hij niet was. Als je veel voor iemand doet, wil je dat ook terug. Dat ontbrak eraan. Vertrouwen is belangrijk.'

'In september heeft hij me gevraagd het nog een keer te proberen', openbaarde Vanenburg. Dat liep wederom in de soep. 'Ik was duidelijk en zei dat we dan wel deden wat ik hem zei. Anders zou het een kort verhaal worden. Nou, dat werd het. We waren aan het lopen en na het eerste rondje zag ik hem al wandelen. Ik had de ballenzak nog vast. Ik zei dat ik meteen stopte. Ik had gehoopt dat hij zei dat we bleven, maar hij liep gewoon het veld af. Dat is zijn probleem ook. Het is een geweldig jong, maar hij kan de schakel niet vinden.'

Vanenburg denkt te weten waar het bij Ihattaren vandaan komt. 'Ik kom uit zo'n wijk als hij. Ik moest ook altijd vechten toen ik jong was. Dat is anders dan opgroeien in een buurt met louter herenhuizen. Je wordt op een bepaalde manier opgevoed en hij had er moeite mee afstand te nemen. Ik heb weinig spelers gezien met zoveel talent, daarom doet het me ook echt pijn. Maar hij heeft altijd wel iets. Hij kan zichzelf geen pijn doen. Ik weet niet of dat nog goed gaat komen, maar heb er wel alles aan gedaan.'

Op de vraag of Vanenburg er nog een keer aan zou beginnen, is hij duidelijk. 'Ik zou hem echt altijd helpen. Waarom? Omdat het een speler uit de buitencategorie is. En een geweldig persoon. Honderd procent. Als hij het wil? Ja, dan ga ik het zo weer doen. Maar hij moet ook een beetje bezeten raken om er alles uit te halen. Boos ben ik helemaal niet. Ook niet geweest. Ik vind het veel erger voor hemzelf dan voor mij.'