Sjaak Swart: 'Lachen én presteren, dat was Wim'

Het overlijden van zijn oude ploeggenoot en vriend Wim Suurbier hakt er stevig in bij Swart. Tien jaar speelden ze samen bij Ajax en in het Nederlands elftal, in de jaren erna hebben ze altijd contact gehouden. 'Kort voor zijn hersenbloeding belde Wim me nog', vertelt Swart. 'Na de uitbraak van het coronavirus is hij allemaal oude ploeggenoten gaan opbellen. Om te checken of iedereen in orde was. Typisch Wim. Een heel lieve gozer.'

Van de gouden Ajax-ploeg die begin jaren zeventig de wereld veroverde, zijn Johan Cruijff, Piet Keizer, Barry Hulshoff, Velibor Vasovic, Nico Rijnders, Dick van Dijk, Gerrie Mühren en Suurbier inmiddels overleden. 'Het is moeilijk te bevatten dat zoveel jongens er niet meer zijn', verzucht Swart. 'Terwijl de herinneringen nog zo levend zijn. Op het veld konden we lezen en schrijven met elkaar. Op de rechterflank hebben we samen heel wat tegenstanders naar de kloten gespeeld. Wim was zó ongelooflijk snel. Dan speelde hij me in en denderde hij richting achterlijn. En daarna als een speer weer terug naar zijn rechtsbackpositie. Onvermoeibaar.'

Ook op het persoonlijke vlak was er altijd een klik tussen Suurbier en Swart. 'Op mijn verjaardag kreeg ik standaard de eerste ansichtkaart van Wim. Elk jaar opnieuw. We kwamen bij elkaar over de vloer en we gingen regelmatig een hapje eten in de stad. Met Ruud Krol erbij natuurlijk, ook een heel goede vriend van Wim. Na zijn hersenbloeding heb ik Wim helaas niet meer gezien. Het ging erg slecht met hem en alleen zijn vrouw en dochter mochten bij hem langs in het ziekenhuis. Ik koester mijn mooie herinneringen aan Wim. Je kon ontzettend met hem lachen, tot hij het veld op stapte. Dan ging de knop om en gaf hij alles wat hij in zich had. Lachen én presteren, dat was Wim ten voeten uit. Een mooiere combinatie bestaat er niet.'