'Mr Duracell en zijn privé-paragnost'

Vroeger was Henk de Gier vertegenwoordiger in zonweringen, cosmetica en kantoorartikelen. Daarna werd hij advertentie-verkoper bij een krant. Ook zat hij jarenlang tijdens de uitzendingen van het NCRV-programma Los Vast in het pak van Ome Joop. Maar nu is Henk de Gier al een tijdje full-time paragnost en magnetiseur.

'Mr Duracell en zijn privé-paragnost'

Zijn behandeling bestaat uit het beïnvloeden van de magnetische velden in het lichaam. Dat klinkt ingewikkelder dan het er uitziet. In de praktijk komt het erop neer dat Henk energie probeert over te brengen en dit doet door zijn patiënten te aaien alsof het jonge poesjes zijn. In de volksmond wordt dit 'strijken' genoemd. Zelf heeft hij het liever over 'bibberen'. Na een tijdje gaan zijn handen vaak trillen, vandaar.

Henk bibbert wat af. In zijn tot wachtkamer omgebouwde garage zitten dagelijks tientallen patiënten. Om hen heen de ingelijste foto’s van bekende landgenoten. Ze hangen als bidprentjes aan de muur. Er zitten opvallend veel voetballers tussen.

Een van de eersten was ooit Gaston Taument, de rechtsbuiten van Feyenoord. Toen hij in het najaar van 1993 aan zijn sessies begon, was hij een tobbende bankzitter. Maar tegen de tijd dat hij klaar was, ging hij met Oranje naar het WK in Amerika.

Vlak voordat Taument destijds naar Washington vertrok, vroeg hij om een talisman. De Gier gaf hem zijn dasspeld mee. Al in zijn eerste wedstrijd scoorde Taument tot zijn eigen verbazing met een kopbal. Dat was de bevestiging die hij zocht. Niemand die het wist, maar ook in alle andere wedstrijden droeg Gaston Taument de dasspeld van Henk de Gier bij zich. Hij zat het hele WK verstopt tussen de scheenbeschermer en de kous van zijn rechterbeen.

Dat was vijftien jaar geleden. Tegenwoordig staat de paragnost bijna tweewekelijks met een rolkoffertje op Schiphol. Hij vliegt dan naar een appartement in Liverpool, speciaal voor hem beschikbaar gesteld door Dirk Kuijt (foto). Een dag later, bij de voetballer thuis, kan dan het grote bibberen een aanvang nemen.

Kuijt zweert dat hij er extra energie van krijgt. Het zou kunnen. Rafael Benítez verzon natuurlijk niet voor niets de bijnaam Mr. Duracell voor hem, vrij naar de commercial met dat bloedirritante speelgoedkonijn dat nog doorhuppelt wanneer alle andere bloedirritante speelgoedkonijnen allang zijn uitgeteld.

Benítez heeft zijn spelers alweer bij elkaar geroepen. Ze hebben amper drie weken vakantie gehad. De meesten hebben nog zulke stijve spieren dat ze er bijlopen als vogelverschrikkers. Maar Dirk Kuijt niet. Die schijnt in Liverpool alweer als een op hol geslagen grasmaaier over het trainingsveld te zijn geraasd. Ook heeft hij op zijn bekende, opgewekte CDA-toon inmiddels wat journalisten te woord gestaan.

Of de magische handen van Henk de Gier er iets mee te maken hebben, zullen we nooit zeker weten, maar een volledig opgeladen Mr. Duracell liet bij die gelegenheid optekenen blij te zijn dat de vakantie er opzat en zich nu alweer te verheugen op een seizoen met zestig wedstrijden.

Michel van Egmond

Bekijk hier al onze video's