Haat maakt in Noord-Ierland plaats voor vreugde
Op 7 september 2005 won Noord-Ierland met 1-0 van het grote Engeland. En exact tien jaar nadat het besef groeide dat ze daar toch een aardig balletje kunnen trappen, kan het land voor een enorme sensatie zorgen door zich te plaatsen voor het EK.
'Ik had nooit gedacht dat we ooit in deze positie zouden komen', blikt Kyle Lafferty op de BBC vooruit op het kwalificatieduel met Hongarije. Bij winst kunnen de Noord-Ieren de tickets naar Frankrijk al boeken, twee speelronden voor het einde. En dat in een poule met ook voormalig EK-winnaar Griekenland en Roemenië.
Noord-Ierland deed nog nooit mee aan een Europees kampioenschap voetbal. Wel was het drie keer actief op een WK, maar voor het laatst in 1986. Het land van nog geen twee miljoen inwoners bracht grote sporters voor. Zoals natuurlijk voetballer George Best, maar ook snookerspeler Alex Higgins. Ze hadden het talent om de beste van de wereld te worden, maar vergrepen zich aan randzaken.
Contrast
Wat dat betreft is het contrast met de huidige trots van Noord-Ierland groot. De meeste spelers bikkelen wekelijks op het tweede of derde niveau van Engeland of verdienen in de vervallen Schotse competitie hun brood. Keeper Roy Carroll, begin deze eeuw nog even keeper bij Manchester United, wordt deze maand 38. Bij gebrek aan beter zat zelfs de 43-jarige keeperstrainer Maik Taylor deze kwalificatiecampagne nog een keer als reservedoelman op de bank.
De kracht van Noord-Ierland zit hem dus duidelijk in het geheel. Daaraan gaat een incident vooraf dat uiteindelijk de teamgeest zou versterken, een paar jaar voor die memorabele WK-kwalificatiezege op Engeland. In 2002 kreeg de katholieke aanvoerder Neil Lennon doodsbedreigingen van de protestantse aanhang, waarop de toenmalige speler van Celtic per direct zijn interlandloopbaan beëindigde. 'Teveel is teveel. Beschamend dat het zo moet eindigen', zei hij erover.
En dat gevoel heerste duidelijk ook in het Noord-Ierse kamp, waar ze deze religieuze twisten nooit meer hopen mee te maken voor een spelletje voetbal. Toch koos de katholieke James McClean er een paar jaar geleden voor om zich te laten 'naturaliseren' tot Ier, om een dergelijk conflict te vermijden. Saillant genoeg speelt hij nu bij West Bromwich Albion wel samen met Jonny Evans, Gareth McAuley en Chris Brunt, de sterkhouders van het huidige team van Noord-Ierland.
Naast deze drie is Southampton-speler Steven Davis de enige die op het hoogste Engelse niveau actief is. Lafferty kijkt op dit moment tegen een uitzichtloze positie aan bij Norwich City, maar in het nationale team is hij met zes doelpunten topscorer van zijn land in deze kwalificatiereeks. 'Tegen Faeröer (3-1 winst, red.) was ik voorzichtig in verband met een mogelijke schorsing, maar tegen Hongarije maakt het me niet uit als ik geel krijg', toonde de spits zich strijdvaardig.
Arena
Windsor Park is de plek waar het moet gaan gebeuren. Een arena waar vroeger spanningen van haat voelbaar waren, maar waar tegenwoordig twintigduizend supporters als een blok achter hun eigen helden staan. Met dank aan sportbestuurder Michael Boyd, die tussen 2000 en 2013 de Noord-Ierse voetbalcultuur met succes wist te hervormen. Zijn functie kwam twee jaar geleden te vervallen, maar de door hem ingezette koers werd gehouden.
In de kwalificatie voor het EK in 2004 eindigde Noord-Ierland nog als laatste in zijn poule, zonder ook maar een wedstrijd te winnen. Nu is het een zege van het EK verwijderd. Bondscoach Michael O'Neill waarschuwt zijn ploeg: 'Hongarije heeft de laatste vijf interlands geen goal tegen gehad.' Maar daar hebben de spelers even geen boodschap aan. Lafferty: 'We kunnen niet wachten om dit succes te voltooien.' (Oscar van der Horst)
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login