Leicester City, één duel verwijderd van het onmogelijke
De 36ste speelronde in de Premier League begint zaterdag om 16.00 uur. VI-redacteur Süleyman Öztürk blikt vooruit.
Je kunt het een ontmoeting met de eeuwigheid noemen. Leicester City is negentig minuten verwijderd van een van de grootste stunts uit de voetbalhistorie. Van een prestatie die de verbeelding tart. Van een missie die elk voorstellingsvermogen te buiten gaat. Van iets dat eigenlijk helemaal niet mogelijk is.
Leicester City kan geen kampioen worden en toch lijkt het er sterk op dat het die kant opgaat. De eerste tien wedstrijden leken een incident, toen kwamen er 25 duels waarin de spelers zichzelf elke keer overtroffen en nu is het zover. Op Old Trafford kan geschiedenis worden geschreven door een club die in het Championship had moeten spelen, maar opstond om daarna nooit meer achterom te kijken. De vervolmaking van de droom in het Theatre of Dreams, kan het symbolischer?
Natuurlijk is de Premier League veel meer dan Leicester City alleen, maar dit weekeinde en dit seizoen misschien even niet. Het grote geld is verslagen door een bundeling van hartstocht en volharding.
Leicester City is geen arm clubje, absoluut niet, maar afgezet tegen de concurrentie kun je stellen dat passie het dit jaar wint van de macht van de pond. Als de salarishuishouding leidend zou zijn, hadden The Foxes dit jaar op de zeventiende plaats moeten eindigen. Want zo is het: bij zestien andere clubs verdienen de spelers meer geld.
De club was totaal niet berekend op de gigantische aandacht van de buitenwereld. Media van over heel de wereld zijn de afgelopen maanden naar Leicester getrokken op zoek naar een glimp van het succes, naar de geheime formule die van een groep underdogs een verzameling winnaars heeft gemaakt. De werkelijkheid is vaak complexer dan iedereen vermoedt. Het zijn niet alleen de goals van Jamie Vardy, de dribbels van Riyad Mahrez of de balveroveringen van N’Golo Kanté. Een voetbalclub is een optelsom van individuele personen die elk op hun wijze een bijdrage leveren. Het scoutingsapparaat van Leicester City is topclubwaardig, om iets te noemen.
Claudio Ranieri erkende dat ook direct. Hij wilde aanvankelijk veel meer eigen mensen binnenhalen, maar kwam tot de conclusie dat heel veel zaken al behoorlijk tot goed waren geregeld in het King Power Stadium. Dat alles is de afgelopen maanden uitvoerig belicht, hier en op andere plekken.
Het enige wat nu nog ontbreekt is een trofee om elke druppel zweet in het licht te zetten.
Negentig minuten. Zo dichtbij, maar nog steeds ook zo ver weg.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login