De WK-historie in vogelvlucht: van 1962 tot en met 1970

Teams 16
Wedstrijden 32
Doelpunten 89
Spelers 249
Stadions 4
Toeschouwers 899.074
Winnaar Brazilië
Verliezend finalist Tsjechoslowakije
Derde plaats Chili
Vierde plaats Joegoslavië
Topscorers Florian Albert (Hon), Valentin Ivanov (Sov), Drazen Jerkovic (Joe), Leonel Sanchez (Chl), Vavá, Garrincha (Bra). Allen 4.

Zo sprankelend als het WK 1958 was, zo droevig was het kijkspel op het WK 1962 in Chili. Dat het zevende wereldkampioenschap in de historie werd toegewezen aan het arme Zuid-Amerikaanse land, had alles te maken met de grootste aardbeving ooit die Chili in mei 1960 opschrikte en aan vijfduizend mensen het leven kostte. 'We hebben niets meer, dus moeten we het WK krijgen', was de uitspraak van de Chileense bondsvoorzitter Carlos Dittborn. De Chilenen kregen alle lof voor de organisatie van het evenement, maar hadden helaas geen invloed op de defensieve en vaak geweldadige speelstijl van veel ploegen.

Dieptepunt in dat opzicht was het duel tussen het gastland en Italië, dat ontaardde in een beschamende schop- en knokpartij. Regerend kampioen Brazilië trad met nagenoeg hetzelfde elftal aan als vier jaar eerder in Zweden. Grote aderlating voor de titelhouder was echter het vroegtijdig uitvallen van sterspeler Pelé. Door de onnavolgbare dribbels en doelpunten van Garrincha prolongeerden de Brazilianen hun wereldtitel door in de finale Tsjechoslowakije met 3-1 te kloppen.

Teams 16
Wedstrijden 32
Doelpunten 89
Spelers 253
Stadions 8
Toeschouwers 1.635.000
Winnaar Engeland
Verliezend finalist West-Duitsland
Derde plaats Portugal
Vierde plaats Sovjet-Unie
Topscorer Eusebio (Por, 9 goals)

In 1966 kwam het wereldkampioenschap naar de bakermat van het voetbal: Engeland. Voor het eerst in de historie deed de marketing rond het mondiale evenement zijn intrede: er werd een mascotte en een officieel logo ontworpen. Ook was er ophef rond de wereldbeker, de Jules Rimet Cup, die in de aanloop naar het toernooi werd gestolen en een week later weer opdook in Zuid-Londen door speurwerk van de hond Pickles.

Op sportief gebied waren er talloze verassingen. Zo sneuvelde Brazilië al tijdens de groepsfase en behaalde Noord-Korea een sensationele overwinning op Italië (1-0), een van de grootste stunts in de WK-historie. Ook Portugal, dat debuteerde op een WK, zorgde met aanvallend voetbal voor opwinding en had in Eusebio zijn absolute uitblinker (negen goals).

Gastland Engeland imponeerde eveneens en won in een onvergetelijke eindstrijd met 4-2 van West-Duitsland. Over het cruciale derde doelpunt van Geoff Hurst - de 3-2 in de verlenging - werd lange tijd heftig gediscussieerd. De bal stuitte via de onderkant van de lat net over of vóór de doellijn en werd door de Zwitserse scheidsrechter Gottfried Dienst bestempeld als een geldig doelpunt. Jaren later bleek uit studies en videoanalyses dat de bal van Hurst juist níet volledig de doellijn was gepasseerd.

Teams 16
Wedstrijden 32
Doelpunten 95
Spelers 275
Stadions 5
Toeschouwers 1.603.975
Winnaar Brazilië
Verliezend finalist Italië
Derde plaats West-Duitsland
Vierde plaats Uruguay
Topscorer Gerd Müller (WDu, 10 goals)

Het negende WK in de historie werd toegewezen aan Mexico en geldt volgens velen nog steeds als het mooiste WK ooit. Ondanks het spelen op grote hoogte, in ijle lucht en onder hoge temperaturen haalden veel teams een indrukwekkend niveau. Op dit WK introduceerde de FIFA voor het eerst gele en rode kaarten en mochten de deelnemende ploegen spelers wisselen tijdens een wedstrijd. Het toernooi in Mexico leverde enkele historische duels op, zoals de boeiende groepswedstrijd tussen Engeland en Brazilië (0-1), met de volgens velen beste redding ooit van doelman Gordon Banks op een kopbal van Pelé.

Ook de spectaculaire halve finale tussen Italië en West-Duitsland mocht er zijn, met liefst vijf doelpunten in de verlenging (4-3) én Kaiser Franz Beckenbauer die het duel met een gebroken arm in een mitella afwerkte. In de eindstrijd in het gigantische Azteca Stadion rekende Brazilië op schitterende wijze af met het verdedigend ingestelde Italië (4-1). Pelé won de derde wereldtitel in zijn loopbaan, ploeggenoot Jairzinho scoorde als eerste speler in alle wedstrijden op een WK en bondscoach Mario Zagallo had een primeur door het WK als speler (in 1962) én als trainer te winnen.