'Van alle tegenstanders speelde AZ het beste voetbal'
Voor Samuel Scheimann (26) betekent het Europa League-duel van Maccabi Haifa bij AZ een terugkeer op Nederlandse bodem. De Israelisch-Nederlandse linksback is bezig aan zijn tweede seizoen bij de twaalfvoudige kampioen van Israël. Vanaf zijn vijfde woonde hij in Nederland, speelde in de jeugd van Feyenoord en later als prof bij FC Den Bosch en Excelsior.
De achterstand van Maccabi Haifa op AZ en PAOK Saloniki bedraagt zes punten. Welke kans geven jullie jezelf nog op de tweede ronde?
Scheimann: 'Het wordt heel lastig. Voor aanvang van de groepsfase was een eindklassering bij de beste twee ons doel. Op dit moment moeten we niet verder kijken dan de wedstrijd tegen AZ. Maar Maccabi Haifa heeft drie voorrondes moeten spelen om de groepsfase te behalen. Nu we daar zijn, zullen we tot het laatste moment proberen om bij de bovenste twee te eindigen. In de competitie zijn we, na een moeizame start, bezig aan een goede serie. Die stijgende lijn hopen we door te trekken in de Europa League.'
Voor eigen publiek verloor Maccabi Haifa zijn eerste groepswedstrijd van AZ met 0-1. Welke indruk heeft die ploeg op jullie gemaakt?
'Iedereen vond die uitslag onverdiend. Maar ik heb wel veel waardering gekregen voor het spel van AZ. In tegenstelling tot veel teams bleef AZ van achteruit opbouwen. En dat terwijl Maccabi Haifa hoog druk zette. Als je dat vergelijkt met bijvoorbeeld Shakhtyor Karaganda, de vierde ploeg in onze poule, dat team speelt alleen maar de lange bal. In Israël houden ze van technisch, aanvallend voetbal. Van de Europese tegenstanders die wij tot nu toe hebben getroffen, speelde AZ het beste voetbal.'
Wat is kans dat je in Alkmaar gaat spelen? Dit seizoen speelde je pas vier competitie- en drie Europese wedstrijden.
'De trainer, Benado, rouleert erg veel. Momenteel kiest hij als linksback voor Taleb Tawatha, een Israëlische jeugdinternational. Ook vorig seizoen was het met hem stuivertje wisselen. Voor mij is het deze fase even knokken en op de training laten zien dat ik in het elftal thuishoor. Maar sinds ik hier zit, heeft de trainer zelden een heel lange reeks aan één speler voor een positie vastgehouden. Het thuisduel met AZ stond ik wel in de basis. Die wedstrijd heb ik het, met Roy Beerens als mijn directe tegenstander, denk ik goed gedaan.'
Tussen 2008 en 2012 speelde je 132 competitieduels voor FC Den Bosch en Excelsior. Wat is voor jou de grootste verandering?
'Op dit moment ben ik geen basisspeler. Afgezien daarvan heb ik sportief wel een grote stap vooruit gezet. Bij Maccabi Haifa speel ik in een elftal dat altijd wil domineren, vaak een veldoverwicht heeft. Als back kan ik vaak opkomen. Mijn seizoen bij Excelsior – we eindigden in 2011/12 als laatste in de Eredivisie – lag de nadruk veel meer op verdedigen.'
Ook op persoonlijk vlak is het nodige veranderd?
'Het was mijn wens om terug te keren naar Israël. Haifa ligt in het noorden van het land, vlakbij Afula, de stad waar mijn ouders vandaan komen en waar ik zelf geboren ben. Voor mijn familie is het heel speciaal dat ik hier nu voetbal. Op mijn achttiende had ik al eens geprobeerd om een profcontract in de Israëlische competitie te krijgen. Dat lukte destijds niet. Maar ik voel me hier goed. In Haifa is het misschien niet zo druk en bruisend als in Tel Aviv, maar de mensen zijn wel voetbalminded.'
Het wordt je eerste wedstrijd in Nederland sinds jouw vertrek naar Haifa. In hoeverre is dat voor jou bijzonder?
'Dat het mijn eerste duel in Nederland wordt, daar had ik nog niet eens over nagedacht. Dat wordt wel heel bijzonder. Vanaf mijn vijfde heb ik in Nederland gewoond; mijn ouders en broertje wonen er nog steeds. Met Den Bosch en Excelsior heb ik een aantal keren tegen AZ gespeeld. Nog niet gewonnen, wel gelijkgespeeld. Hopelijk komt daar donderdag verandering in…'