Seriekampioen Juventus: einde suprematie niet in zicht
Juventus verlengde zondag het abonnement op de titel in de Serie A. De club uit Turijn staat inmiddels al op zes landskampioenschappen op rij, een record.
19 mei 2007. Een 1-5 zege op Arezzo effent voor Juventus de weg naar de Serie A. Zowel Alessandro Del Piero als Giorgio Chiellini is twee keer trefzeker nadat Gianluigi Buffon in de beginfase enkele keren knap redding heeft gebracht. Nog geen jaar na de verplichte degradatie (opgelegd vanwege het Calciopoli-schandaal) mag Juventus zich weer melden bij de elite.
21 mei 2017. Door een eenvoudige 3-0 overwinning op Crotone hijst Juventus voor de zesde keer in successie de kampioensbanier. Opnieuw zijn Chiellini en Buffon twee steunpilaren. Een decennium na het woestijnjaar in de Serie B is de heerschappij van de Bianconeri indrukwekkender dan ooit.
Het is te makkelijk om te constateren dat Juventus profiteert van het verval van AC Milan en Internazionale, clubs die met Chinees geld eerst maar eens een status als best of the rest moeten zien te veroveren. De Oude Dame harkte dit seizoen zoveel punten binnen dat het een wonder is dat AS Roma en Napoli niet veel eerder definitief werden gelost. Je zou bijna vergeten dat Dani Alves, Gonzalo Higuaín en Miralem Pjanic pas bezig zijn aan hun eerste seizoen in Turijn, zo soepel is het drietal geïntegreerd. En over Paul Pogba heeft niemand het meer; weinig internationale topclubs vangen het verlies van dragende spelers zo eenvoudig op als Juventus.
De definitief doorgebroken Paulo Dybala, de altijd scherpe Higuaín en de ijzersterke defensie met daarachter nog ouderdomsdeken Buffon zijn onmisbare pijlers onder de 33ste Scudetto, maar het succes is zeker ook een gevolg van de kwaliteiten van meestertacticus Massimiliano Allegri. Na de rampzalige start van afgelopen seizoen greep de trainer nog met succes terug op het aloude 3-5-2, een systeem dat hij deze jaargang net zo makkelijk overboord kieperde.
Dat bijzonder moedige besluit - 3-5-2 was de code die symbool stond voor de opmars van Juventus - werd genomen na het 2-1 verlies bij Fiorentina op 15 januari. Het was de vierde nederlaag van de Bianconeri in een uitduel en net als in de eerdere drie verliesbeurten (waaronder tegen het Internazionale van toenmalig trainer Frank de Boer) had Juventus geen antwoord op het spel vanaf de flanken van de tegenstander.
Sinds de omzetting naar een 4-2-3-1-systeem wordt De Oude Dame zelden op deze wijze verrast. Bij balverlies plooit de ploeg van Allegri heel gemakkelijk terug in een 4-4-2-formatie, waarbij Juan Cuadrado en Mario Mandzukic opvallen door hun defensieve werk. Mandzukic' rol doet denken aan die van Samuel Eto'o bij het Internazionale van José Mourinho in die zin dat ook de Kameroener zich volledig opofferde in het belang van het team.
In balbezit is Juventus helemaal niet te houden, nationaal én internationaal. Allegri kan zijn beste voetballers kwijt in deze speelwijze en durft ook te rouleren, waardoor Juventus de strijd op drie fronten heeft volgehouden. Het moet de concurrentie zorgen baren dat van metaalmoeheid nog geen enkele sprake lijkt bij Juventus. Na dompers recht de ploeg van Allegri steevast de rug. Zo werd Lazio midweeks kansloos gelaten in de Coppa Italia-finale nadat de competitiewedstrijd tegen AS Roma uitmondde in een zeldzame nederlaag.
Na het veiligstellen van weer een Scudetto begint het aftellen tot de Champions League-finale tegen Real Madrid. De Gouden Trilogie - de Scudetto, Coppa Italia en Champions League - is dichterbij dan ooit. 3 juni 2017 kan een historische dag worden in de geschiedenis van Juventus. (Michel Abbink)
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login