Ierland-Nederland 13 december 1995

Ierland trad aan met een grotendeels oude ploeg. Paul McGrath, John Aldridge en Tony Cascarino waren er in 1988 al bij op het EK in West-Duitsland. Daartegenover stond een jong Nederlands elftal. Liefst zeven van de elf basisspelers hadden minder dan tien interlands achter hun naam. En van die spelers die bondscoach Guus Hiddink in het veld zette, zijn er liefst tien die bij Ajax speelden of gespeeld hebben. Alleen Arsenal-aanvaller Glenn Helder had als senior nog nooit het Amsterdamse rood-wit om zijn schouders gehad. Het waren dan ook de hoogtijdagen van het Ajax van Louis van Gaal. Enkele weken eerder had Danny Blind de Wereldbeker in ontvangst genomen. Er was meer met de elf van Hiddink, want voor het eerst in de historie stond er een Oranje in het veld dat meer donkere dan blanke spelers telde. Niet alleen daardoor werd het een memorabele wedstrijd. Want Nederland speelde een zeer goede partij op Anfield Road, de thuishaven van Liverpool. Zo goed dat de Engelse bookmakers Nederland prompt promoveerden tot één van de topfavorieten van het EK. Ook Ierlands bondscoach Jack Charlton loofde zijn tegenstander, en pinkte en passant een traantje weg. 'De Nederlanders hebben heel verdiend gewonnen. Ze hadden zelfs met grotere cijfers kunnen winnen.' Daar had de Engelse coach gelijk in. Nederland had genoeg kansen, maar doordat Oranje verzuimde deze te benuttten, konden de Ieren lang blijven hopen op een gelijkmaker.

Op de Ajax-manier ging Oranje Ierland te lijf. Vooral Ronald de Boer toonde zijn klasse. Met lepe passes zette hij uitblinker Edgar Davids en Dennis Bergkamp vrij voor keeper Alan Kelly. Die kon het schot van Davids nog keren, maar bij de schuiver van Bergkamp moest de paal de Ierse keeper redden. Ierland probeerde het met snelle counters en lange, hoge ballen naar voren. Grote kansen kreeg het Ierse elftal niet. De bikkelharde McGrath schoot net naast, nadat Edwin van der Sar bij de eerste corner van de Ieren onbesuisd in het zijnet dook. Het was de beste Ierse kans. Tien minuten eerder had Patrick Kluivert Nederland op voorsprong gezet, na een breedtepass in het strafschopgebied van Edgar Davids. Een verdiende voorsprong voor Nederland. De verdediging sloot goed. De voor de aan zijn kuit geblesseerde Bergkamp ingevallen Johan de Kock was te sterk voor Cascarino. En de Ajax-backs Michael Reiziger en Winston Bogarde speelden een perfecte wedstrijd.

Ondanks het overwicht en de grote hoeveelheid kansen, maakte Nederland pas twee minuten voor het einde de bevrijdende treffer voor het 12.000 koppen tellende Oranjelegioen. Terwijl de 25.000 Ierse supporters hun helden toezongen, tikte Nederland de Ieren suf. Een dikke anderhalve minuut werden de Ieren dolgedraaid zonder dat ze maar een teen tegen de bal konden krijgen. Totdat Ronald de Boer met een prachtige pass de Kluivert aanspeelde. Met een stiftbal over doelman Alan Kelly maakte de negentienjarige Ajacied de prachtige aanval op een passende manier af.

Nederland won en plaatste zich voor het EK 1996. Of was het Ajax dat won? De verspreking van Ronald de Boer na afloop zegt veel: 'We leden in het begin van de tweede helft nog te veel balverlies. Dat hoort niet bij een topclub, eeeh, ik bedoel topploeg.'Ierland-Nederland 0-2 (0-1). 29. Kluivert, 88. Kluivert. Scheidsrechter Tsjoek (Wit Rusland); 40.050 toeschouwers. Ierland: A. Kelly, G. Kelly, McGrath, Babb, Irwin, Kenna, Townsend (50. McAteer), Sheridan, Phelan, Aldridge (71. Kernaghan), Cascarino.Nederland: Van der Sar, Reiziger, Blind, Seedorf, Bogarde, R. de Boer, Bergkamp (57. De Kock), Davids, Overmars, Kluivert, Helder (80. Winter).