De onzichtbare heldendaden van Toby Alderweireld
De 35ste speelronde in de Premier League begint zaterdag om 13.45 uur. VI-redacteur Süleyman Öztürk blikt vooruit.
Opstaan. Dat is het mooiste onderdeel van sport. Na een overtreding, na een blessure, na een nederlaag of na een hele serie vernederingen. Kracht putten uit verlies. Dat is waar winnaars hun inspiratie vandaan halen. Je kunt dat zweverig noemen, gelul in de ruimte, maar om negativiteit om te zetten in iets positiefs moet je mentaal sterk zijn.
Dat soort verhalen zijn niet alleen aan de bovenkant van de Premier League te vinden. Ze zijn overal.
Heurelho Gomes is weer O Goleiro Grande, de gigant met zijn Inspector Gadget-uitschuifarmen. Onder de lat bij Watford doet hij weer denken aan zijn beste PSV-dagen. Hij pakt onmogelijke ballen en is een killer wanneer het aankomt op strafschoppen. Dit weekeinde speelt hij met zijn club op Wembley om een plek in de FA Cup-finale. Met elke redding duwt hij zijn Tottenham Hotspur-verleden iets verder naar de achtergrond.
Nordin Amrabat is niet meer de speler die vijf jaar geleden vertrok uit Eindhoven. Hij begon opnieuw bij Kayserispor, kreeg bij Galatasaray met teleurstelling te maken, maar bleef vechten en werken. En zie daar. Hij viel in de Primera División op als sleurende spits van Malága en verdiende een transfer naar Watford. In de minuten die hij tot nu toe kreeg zag je de vastberadenheid in zijn acties, de overlevingsdrang van iemand die heeft moeten knokken voor zijn plek.
En eigenlijk kleeft aan zoveel spelers het etiket van de overwonnen mislukking. De Engelsen ontdekken Kevin De Bruyne nu, na de Duitsers vorig seizoen, maar in elke zin die over hem wordt uitgesproken valt altijd wel de naam van een club. De klasse van de Belg werd niet helemaal erkend door Chelsea, of eigenlijk: door José Mourinho, vernietiger van beroep.
Op deze plek al vaak besproken: de mislukkelingen van Leicester City die vier duels verwijderd van zijn eeuwige roem of, dat natuurlijk kan ook, van eeuwige mislukking.
Patrick van Aanholt speelde zich na een slechte seizoenstart in Oranje. Gewoon door de schuld bij zichzelf te zoeken, de boodschap van zijn trainer te aanvaarden en zich daarna onmisbaar te maken voor Sunderland. De strijd om de titel is spannend, maar onderin gaat de hartslag ook omhoog. Norwich City, Sunderland en Newcastle United zijn op het punt beland dat elke nederlaag en elk tegendoelpunt fataal kan zijn. Van deze drie clubs gaan er sowieso twee naar het Championship.
Toby Alderweireld dan. Dit seizoen een revelatie in hart van de Spurs-defensie. Bijna onzichtbaar omdat hij zelden tot nooit een overtreding begaat: negen pas in 34 competitiewedstrijden. Een bizarre statistiek die bewijst dat verdedigen veel meer is dan duwen, beuken en glijden. Alderweireld doet wat Alessandro Nesta altijd deed: perfect timen. En daarmee nog iets: tegen de verwachting van zijn critici in uitgroeien tot een van de beste centrale verdedigers in de Engelse competitie. Een klein applaus is op zijn plek.
Opstaan. Daar draait het om.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login