Hoe haalt Kevin Strootman het in hemelsnaam in zijn hoofd? Die vraag is in Rome en in Nederland veelvuldig gesteld. Ja, hij zal er qua salaris wel aardig op vooruitgaan bij Olympique Marseille, maar welke ambitieuze, 28-jarige voetballer ruilt een vaste Champions League-deelnemer in voor een club die na het behalen van de Coupe de la Ligue in 2012 letterlijk niets heeft gewonnen?
En ook: wie verlaat het Italiaanse voetbal juist nu het eindelijk weer in de lift zit – anders had CR7 zich nooit in de Serie A gemeld – voor een competitie die net zo spannend is als kijken naar wuivend riet? Of een one-horse race, zoals ze dat in het Engels weleens noemen. Natuurlijk zal Mario Balotelli op allerlei manieren blijven verbazen in Nice, schildert Memhis Depay zo nu en dan met zijn rechtervoet een bal in de kruising in Lyon en volleert Radamel Falcao als in zijn jongste jaren in Monaco, maar in Parijs gebéúrt het. Worden de prijzen binnengehengeld. Al jaren. Vorig seizoen won PSG de Trophée des Champions, Coupe de France en de Coupe de la Ligue, én werd het met dertien punten voorsprong kampioen van Frankrijk. Nummer vier Marseille finishte zelfs op 28 punten van de Parijzenaars.
De Europa League-finale van enkele maanden geleden staat niet op zichzelf, er zijn meer aanwijzingen dat een nieuwe bloeiperiode aan de Méditerranée aanstaande is
Kort samengevat lijkt Strootman dit dus op het eerste oog te wachten te staan: spelen voor een club die nog heel veel jaren niet zal kunnen opboksen tegen de miljoenen, of beter gezegd miljarden waarmee de Qatarese sjeik in de hoofdstad rondstrooit. Maar is dat ook echt zo? Is het echt een kansloze exercitie? Nog niet zo lang geleden stond Olympique Marseille wel gewoon in de finale van de Europa League. En die prestatie staat niet op zichzelf. Er zijn namelijk meer aanwijzingen dat een nieuwe bloeiperiode aan de Méditerranée aanstaande is en Marseille voor Strootman helemaal geen stap terug hoeft te zijn.