Heracles Almelo heeft een nieuwe smaakmaker. Tweewekelijks brengt Mauro Júnior (20) het Erve Asito in vervoering. Het verhaal van een Braziliaanse straatvoetballer die op veertienjarige leeftijd zijn woord gaf aan PSV en nu via het Twentse kunstgras de Olympische Spelen wil halen.
Een zomerdag in 2005. Op een stoffig pleintje in Assis, net onder de rook van metropool São Paolo, gaat het er heftig aan toe. De bal schiet van links naar rechts, er wordt geschreeuwd en gejuicht. De Braziliaanse jeugd heeft eigen regels. Vijf tegen vijf, doorvoetballen aan de zijkant en een flesje cola voor de winnaars. Het is dagelijkse kost. Als om half één ’s middags de school uit is, verzamelen de jongens zich op het zelfbedachte veldje. Er wordt gestreden totdat een van hun moeders, doorgaans niet voor 23.00 uur, komt vertellen dat het nu echt bedtijd is. Zeker op een schooldag. De jongste en meest getalenteerde van het stel luistert naar de naam Mauro. Officieel heet hij Mauro Jaqueson Júnior Ferreira dos Santos, maar dat coacht niet lekker met een man in je rug. Deze Mauro is drie, vier jaar jonger dan de rest maar veruit de beste van het stel. Hij danst over de pleintjes en kust het leder over de zelfgemaakte doellijn. De cola is voor hem doorgaans gratis.
Aan de bal doet hij denken aan Ronaldinho. Toch is hij fan van Ronaldo. ‘De echte Ronaldo, de nummer 9’, vertelt hij veertien jaar later op een tribune in Almelo. Hij benadrukt dat het gaat om de oud-spits van PSV, die dan nog onder contract staat bij Real Madrid. Het is niet Ronaldo’s ongekende doelpuntenproductie die Mauro zo aanspreekt, maar het verhaal achter het succes. Een talentvolle spits die zijn kruisband afscheurt en volgens de zogenaamde kenners nooit meer zijn oude niveau kan halen. Maar O Fenomeno keert terug en blijft scoren. Voor de kleine Mauro Júnior, zoon van een schoonmaakster en een slager, dé bevestiging dat alles mogelijk is als je er maar in gelooft. ‘Ronaldo schreef in die periode geschiedenis.’
‘Ik ben naar Heracles gegaan om te laten zien dat ik goed genoeg ben voor PSV’
Nu is het aan de volgende generatie Brazilianen om naam te maken. Het begin is daar. Op de pleintjes in Assis willen jongetjes van zes tegenwoordig Neymar, Vinicius Junior én Mauro zijn. De jonge middenvelder glundert. ‘Na het duel met FC Twente kreeg ik veel berichtjes uit de stad waar ik opgroeide. Vrienden van vroeger, familie. Via streams bekijken ze de wedstrijden van Heracles Almelo. Ze zijn trots op me, dat weet ik. Ze weten van hoe ver ik ben gekomen en wat ik ervoor overheb om mijn dromen te verwezenlijken.’
Drugs
De pas twintigjarige dirigent van Heracles doet zijn verhaal. De 1 meter 71 kleine smaakmaker van het Erve Asito, de man die onlangs geschiedenis schreef door twee keer te scoren tegen FC Twente. Een vrolijk ventje dat niet grossiert in al te lange antwoorden. Het moet deels met de taalbarrière te maken hebben: Engels leerde hij als tiener in een Brabants gastgezin. Daarover later meer.