De vieze nasmaak van de vorige confrontatie met Almere City is nog zeker niet verdwenen bij Roda JC. De Limburgse degradatie doet nog altijd pijn. Daar kon de 1-2 zege in Almere en de zes uit twee als competitiestart niets aan veranderen. Maar er is hoop. Een Duits Roda pikte de zege van een naïef Almere City. Roda toonde zich moeilijk te kloppen en dat kan wel eens een belangrijke eigenschap worden dit seizoen.
VI-oordeel
Almere City trapte in de zelf opgezette val. Geen genoegen met de 1-1 nemen, maar meer willen. Die instelling is te prijzen, maar soms is realisme verstandiger dan opportunisme. De Hollandse ziekte in Almere. Op het oog beter zijn, een veel hoger percentage balbezit, spelen om te winnen en het deksel op de neus krijgen. De winnende treffer van Mario Engels uit een vrije trap werd cadeau gedaan. Dom balverlies van Ricardo Kip en Youri Loen leidde tot een noodingreep van Tim Receveur, waarna Engels vanaf een fraaie positie de bovenhoek vond. De spelopvatting van Almere is zonder meer positief te noemen. Ook een tikkeltje naïef wellicht. Met twee beweeglijke buitenspelers die een actie mogen maken, maar daar niet altijd in slagen, dreigt een verdedigende tegenstoot. Dan is omschakelen als ploeg gewenst. Een voetballend centrum met Damon Mirani en Faris Hammouti moet voor de opbouw van achteruit zorgen. Die poging is te prijzen en Almere werd er ook enkele keren gevaarlijk mee, maar tegen een topspits is dit centrum in de Eerste Divisie ook een risico. Het bleek ook bij de enige echte kans die Roda-spits Mario Engels kreeg. Eén steekbal was voldoende om het centrum te verrassen. Balverlies leidde de 1-2 in. Coach Michele Santoni wisselde gedurfd door Kip voor de matige linksback Delvechio Blackson te brengen. Santoni maakte zijn aanvallende bedoelingen andermaal duidelijk en liet middenvelder Loen een linie terugzakken.