Een dagboek van de Oranje Leeuwinnen op weg naar de Olympische Spelen. Oranje maakt zich op voor terugkeer op de heilige Twentse grond.
Nog heel even is landskampioen FC Twente hofleverancier van Oranje. Woensdag gaat het mes in de selectie en zullen er tranen gaan rollen. Maar goed, zover is het nog niet. Nog een dagje en dan keren de vrouwen terug naar Twente om hun intrek te nemen in het befaamde hotel in De Lutte. Het laatste weekeinde in Italië alweer dus, met zaterdag een vrije dag. Even shoppen in Bologna, terrasje doen, niets mis mee. Dan is het zondag nog even het veld op en samen naar de mannen kijken en maandag reizen. Dinsdag volgt de wedstrijd tegen Noorwegen en woensdagochtend is er het afscheid van de afvallers, die die ochtend bij bondscoach Sarina Wiegman geroepen zijn.
Nee, we zijn niet in Zeist. Daar cirkelen tientallen collega’s rond de mannen van Oranje. De vrouwen worden door geen camera gevolgd, geen fotograaf en geen journalist. Natuurlijk, wij van de media zien donkere wolken na het verlies tegen Italië. Want dit was al de derde wedstrijd in een half jaar waarin de bewierookte nummer drie van de wereldranglijst zich als Leeuwinnen met een kunstgebit presenteerden. Net als tegen de Verenigde Staten en Spanje kwam Oranje de laatste wedstrijd nauwelijks aan een doelpoging tussen de palen toe. Welgeteld eentje.