Ineens was het verblijf van Maurizio Sarri bij Napoli voorbij. Geen glorie, geen prijzen. Maar zijn nalatenschap in Napels en Italië is groots op een heel andere schaal.
Het is een foto waarin veel van de tegenstrijdige eigenaardigheden van Sarri samenkomen, genomen in zijn eerste weken als trainer van Napoli in de zomer van 2015. Sarri overziet in Dimaro, een vakantieoord in de Dolomieten, de middagtraining van zijn selectie. De strenge montuurloze bankiersbril op zijn neus, een buik al lang niet meer voorzichtig bollend tegen het rode trainingsshirt. De afdruk is op zich al pakkend, maar in zijn volledige context – te ontleden uit een fotoshoot op de website van Il Corriere dello Sport – blijkt pas hoe opzienbarend het echt is. Terwijl de spelers die hij nog geen twee weken kent zich in het zweet werken en toeristen vanaf de betonnen tribune nieuwsgierig toekijken, steekt Sarri de brand in een sigaret. Een staflid reikt hem een plastic bekertje aan, zo’n geribbeld wegwerpexemplaar dat in Italië alleen door de smoezeligste barretjes gebruikt wordt, en Sarri schenkt uit een klassiek koffiekannetje een espresso in. In de ene hand een half opgerookte peuk, in de andere zijn caffé, tuurt Sarri geconcentreerd tegen de zon in naar zijn spelers.
Klik. De foto die zou uitgroeien tot symbool van een tijdperk.
Maurizio Sarri, the Mister who enjoys a cigarette & espresso while coaching. Assistant on hand with the Moka #Napoli pic.twitter.com/i2cQIC3aVP
— Luca Hodges-Ramon (@LH_Ramon25) 19 juli 2015
Deze week was hij plotsklaps vertrokken. Geen ereronde, geen persconferentie, zelfs geen afscheidswoord. Bestemming vooralsnog onbekend.