Dit wordt het WK van betonvoetbal 3.0
PRO

Dit wordt het WK van betonvoetbal 3.0

Nu de WK-loting heeft plaatsgevonden, kan het grote vooruitkijken beginnen. Voetbal International weegt de titelkandidaten een half jaar voor het begin van het toernooi.

De zeven topfavorieten

1.


Brazilië

★ ★ ★ ★ ★


Omdat het collectief voor het individu gaat

2.


Spanje

★ ★ ★ ★


Omdat tiqui-taca opnieuw is uitgevonden

3.


Duitsland

★ ★ ★ ★


Omdat de nummer één denkt als nummer twee

4.


Frankrijk

★ ★ ★


Omdat geen land zoveel talent herbergt

5.


Argentinië

★ ★


Omdat Lionel Messi een Argentijn is

6.


België


Omdat Martínez de juiste tactiek kan gaan vinden

7.


Portugal


Omdat neutraliseren van tegenstanders een vak is

Braziliaans betonvoetbal

1.


BETONVOETBAL 3.0

★ ★ ★ ★ ★

Een kleine anderhalf jaar geleden is het roer omgegaan bij Brazilië. Na een dramatisch verlopen toernooi om de Copa América nam de voetbalbond midden in de WK-kwalificatiecampagne afscheid van Carlos Dunga. Met Tite werd opnieuw een pragmaticus aangesteld als trainer, maar de kleine aanpassingen die hij aanbracht hebben voor grote veranderingen gezorgd. De sleutel zit ‘m in het functioneren van het middenveld en de verschuiving van het individu naar het collectief. Dat voor elke wedstrijd een nieuwe aanvoerder wordt aangewezen is in die zin symbolisch voor het nieuwe elan van het team.

Tite wijst voor elke wedstrijd een nieuwe aanvoerder aan

Natuurlijk is Neymar de grote blikvanger, maar Tite heeft hem wijsgemaakt dat hij ook belangrijk kan zijn door er niet te zijn. Dat klinkt wat cryptisch, maar het komt erop neer dat hij in zijn rol als afleider ruimtes kan scheppen voor anderen. Door weg te blijven, door er niet te zijn of een dribbel in functie van het team. Zo won Brazilië dit jaar in een kolkend Estadio Centenario met 1-4 van Uruguay dankzij drie doelpunten van Paulinho. Elke keer arriveerde hij precies op tijd vanuit het middenveld om de laatste tik te geven. Het is een van de wapens van Tite’s Brazilië. Met Renato Augusto heeft hij een spelmaker in de Pirlo-rol, in de rug gedekt door of Casemiro of Fernandinho, terwijl Paulinho als loper het trio op het middenveld completeert. Samen bewaken ze de afstand tussen de linies en bewegen ze als groep mee met de bal. Een systeem is hieraan niet op te hangen. Iedereen heeft zijn eigen rol en taak binnen het team. Wanneer Paulinho aansluit bij Neymar, Gabriel Jesus en Phillipe Coutinho kun je zelfs zeggen dat Brazilië in een 4-2-4 opereert al kan dat een moment later weer een 4-1-4-1 zijn.

Tactische formatie van Brazilië.
Tactische formatie van Brazilië.

Belangrijkste is dat Tite, die als student lichamelijke opvoeding les kreeg van Luiz Felipe Scolari, een ploeg heeft samengesteld die effectief is in zowel het eigen zestienmeter als in dat van de tegenstander. In zeventien wedstrijden onder zijn leiding kregen de Brazilianen slechts vijf doelpunten tegen en werd 38 keer gescoord. Dat kun je een upgrade van het betere betonvoetbal noemen.

Spaanse omsingeling

2.


DE GROTE OMSINGELING

★ ★ ★ ★

Je zult als bondscoach in de kleedkamer staan en daar Andrés Iniesta, Isco, Sergio Busquets, Thiago Alcântara en David Silva aantreffen. Wat doe je dan? Allemaal opstellen natuurlijk, dacht Julen Lopetegui vorige maand in het oefenduel met Costa Rica. Met als gevolg een draaikolk van beweging en passes. De grote, verzwelgende rondo is terug bij de wereldkampioen van 2010. En eigenlijk nooit weggeweest.

De tactische formatie van Spanje.
De tactische formatie van Spanje.

Na jaren van dominantie en drie opeenvolgende titels volgde op het WK van 2014 de ontmanteling van het tiqui-taca door Oranje. De 5-1 in Salvador luidde het einde van een tijdperk in. Exit Xavi en exit Xabi Alonso. Toch kun je zeggen dat dat Spanje zichzelf met grotendeels dezelfde voetballers opnieuw heeft uitgevonden. Zeven, misschien wel acht spelers die toen tegen het Nederlands elftal in de basis begonnen, zullen ook in Rusland aan de aftrap staan.

De bal doet bij Spanje het werk

Dat is niet zo vreemd aangezien de Spaanse bond met de aanstelling van Julen Lopetegui wel voor een ander gezicht heeft gekozen, maar aan de spelopvatting zelf weinig is veranderd. De bal doet het werk. Spanje was een team van middenvelders en Spanje ís een team van middenvelders. Soms tot in het extreme. Begin september in de cruciale kwalificatie-interland tegen Italië stond er geen spits op het wedstrijdformulier. Lopetegui begon met Busquets, David Silva, Koke, Iniesta, Isco en Marco Asensio. Pas laat in de tweede helft bij een 2-0 voorsprong kwam met Álvaro Morata een specifieke aanvaller het veld in.

Duitse kameleon

3.


KAMELEON

★ ★ ★ ★

De nummer één zijn en blijven denken als de nummer twee. Dat is de uitdaging van de kampioen. Na de wereldtitel in 2014 zijn de Duitsers niet tevreden achterover gaan zitten, maar blijven zoeken naar verbetering en alternatieven. Tactische diversiteit is daarbij het toverwoord van Joachim Löw en zijn staf. Die Mannschaft kan op balbezit en op de counter spelen, met een driemans- of viermansdefensie en dat allemaal binnen één wedstrijd. Van alle WK-deelnemers kan Duitsland het best als een kameleon van speelstijl veranderen. Een troef. Zo verraste Löw tijdens het afgelopen EK iedereen door zijn elftal in de kwartfinale tegen Italië te spiegelen aan dat van Antonio Conte. Een concept dat zomaar uit de lucht leek komen te vallen, maar waaraan vele uren studie en voorbereiding aan waren vooraf gegaan. Ook dit keer zullen de Duitsers de ontwikkelingen wereldwijd in kaart hebben gebracht en een strijdplan klaar hebben liggen voor bijvoorbeeld de groepswedstrijd tegen het Mexico van Juan Carlos Osorio.

De tactische formatie van Duitsland.
De tactische formatie van Duitsland.

Bij Duitsland is één plus één soms drie

De strijd om de Confederations Cup vorig jaar was om twee redenen waardevol. Een kennismaking met gastland en accommodaties plus een ideaal moment om de selectie in de breedte testen. Door de belangrijkste spelers een pauze te gunnen, sloeg Löw twee vliegen in één klap. Hij zorgde ervoor dat zijn vedettes tot rust konden komen na een slopend seizoen en kon tegelijkertijd de alternatieven aan een serieuze stresstent onderwerpen. Duitsland reist niet met de beste spelers af naar Rusland, maar wel met de meest uitgebalanceerde en best voorbereide selectie. Bij Duitsland is één plus één soms drie. Daarnaast is er altijd nog de laatste minuut.

Lees hier de analyse van het voetbal van Duitsland in de strijd om de Confederations Cup.

Franse vulkaan

4.


VULKAAN VAN TALENT

★ ★ ★

Als enige land ter wereld heeft Didier Deschamps op elke plek twee en soms wel drie of vier alternatieven die je als wereldtop kunt bestempelen. Of je het nu hebt over de verdediging, het middenveld of de aanval. De bak met spelers waaruit de bondscoach kan vissen is jaloersmakend. De Fransen hebben van alle landen de meeste potentie. Probleem is alleen vanuit die luxe het beste elftal te formeren. Deschamps is bepaald geen avonturier en kiest vaak voor veiligheid. De echte grenzen van het elftal zijn niet verkend en zullen onder de huidige trainer ook niet worden verkend.

De tactische formatie van Frankrijk.
De tactische formatie van Frankrijk.

Kenmerkend voor zijn werkwijze was de verloren kwalificatiewedstrijd in en tegen Zweden waar Deschamps begon met Moussa Sissoko, Blaise Matuidi en Dimitri Payet. Op de bank zaten naast N’Golo Kanté ook Kylian Mbappé die op dat moment de meest geweldige dingen liet zien bij AS Monaco en Ousmane Dembélé die een ongekend debuutseizoen kende in de Bundesliga. Vier dagen later durfde Deschamps wel waar heel Frankrijk al maanden naar uitkeek. Met Mbappé en Dembélé als aanjagers werd Engeland met wervelend en dynamisch spel van het veld geblazen. Les Bleus speelden bijna de hele tweede helft met tien man door een rode kaart van Raphaël Varane, maar daar was een glimp te zien van de mogelijke wereldkampioen van 2018. Bij Frankrijk is het spelersmateriaal niet het probleem. De grote vraag is of Deschamps in Rusland als het echt spannend wordt terugvalt op zijn gewoonte een afwachtende houding aan te nemen. Dan is de angstaanjagende potentie eerder een zwakte dan een kracht.

Argentijnse aanvalsfurie

5.


KAMIKAZEVOETBAL

★ ★

Het meest spannende voetbalproject in jaren. Lionel Messi en de extreme ideeën van Jorge Sampaoli kunnen hetzij tot iets onvergetelijks leiden dan wel eindigen in een groots en meeslepend fiasco. Argentinië heeft het in zich de absolute smaakmaker te worden van het toernooi als de bondscoach het voor elkaar krijgt een kloppend elftal te formeren waarin de defensieve zwakte kan worden gemaskeerd door het aanvalsspel.

In de vier WK-kwalificatieduels en de vier vriendschappelijke wedstrijden heeft Sampaoli al heel veel uitgeprobeerd, maar door tijdsdruk ook nog heel veel niet uitgeprobeerd. Duidelijk is dat hij net als in zijn eerdere periode bij Chili en het seizoen dat hij trainer was van Sevilla voor de aanval zal kiezen met iets dat je kunt typeren als kamikazevoetbal. Begin september in de kraker tegen Uruguay begonnen de Argentijnen met Mauro Icardi in de spits, daarachter Messi en Paulo Dybala en op de flanken met Ángel Di María en Marcos Acuña ook nog eens twee pure aanvallers. Waanzin, tenzij het straks resultaat oplevert. Vermakelijk is in het in ieder geval.

De tactische formatie van Argentinië.
De tactische formatie van Argentinië.

De Argentijnen zullen proberen de tegenstander op eigen helft op te sluiten, met veel beweging zo veel mogelijk kansen te creëren en altijd zal er worden gekeken de speler met het magische nummer 10. Rusland moet het toernooi worden waarin Messi zijn eigen legende vervolmaakt. Het WK als podium voor zijn definitieve inzalving.

België????

6.


HET GROTE VRAAGTEKEN

Twee spelers van wereldklasse in één team. Een dribbelaar en een schaker. Bondscoach Roberto Martinez moet een speelwijze vinden waarin zowel Eden Hazard als Kevin De Bruyne in hun kracht komen te spelen. Daar ligt de uitdaging. Na de afgang op het vorige EK moet het in Rusland gebeuren voor een generatie die samen vanaf 2008 de hele wereld over is getrokken. Individueel hebben de Belgische internationals allemaal de piek van hun carrière bereikt. Romelu Lukaku is eerste spits van Manchester United, Dries Mertens overtreft alle verwachtingen in Napels, Radja Nainggolan is een van de belangrijkste krachten van AS Roma, terwijl de achterhoede jarenlange ervaring heeft in de Premier League.

Nu komt het aan op maatwerk. Al het aanwezige specifieke talent samen laten renderen. De Bruyne is intern bezig met dat proces en verwoordde dat na het gelijkspel vorige maand tegen Mexico. ‘Zolang er tactisch geen goed systeem staat voor de ploeg, dan gaan we moeilijkheden krijgen tegen landen als Mexico’, zei de middenvelder tegen een cameraploeg. ‘Ik wil dat wij een goed WK kunnen spelen. Dan is het jammer dat we nog altijd geen oplossing hebben gevonden. We spelen eigenlijk in een systeem dat heel verdedigend is, maar met veel aanvallende spelers die de bal willen.’

We spelen eigenlijk in een systeem dat heel verdedigend is, maar met veel aanvallende spelers die de bal willen
Kevin De Bruyne

Portugees pragmatisme

7.


TESTBEELD

Het neutraliseren van de tegenstander als voornaamste wapen. Kijken naar Portugal is een oefening in geduld. De ploeg won op het EK van 2016 geen enkel groepsduel en had zowel in de achtste finale tegen Kroatië, de kwartfinale tegen Polen, de halve finale tegen Wales en de finale tegen Frankrijk minder balbezit dan de tegenstander. Toch tilde de geblesseerde Cristiano Ronaldo na afloop de Henri Delauney-trofee omhoog.

De tactische formatie van Portugal.
De tactische formatie van Portugal.

Veel is niet veranderd bij de regerend Europees kampioen. Tactisch is het wel van hoog niveau. In zeven van de tien WK-kwalificatieduels hield de verdediging de nul. In totaal moest de ploeg van trainer Fernando Santos slechts vier doelpunten incasseren. Portugal maakte mede dankzij de zwakke tegenstand in de poule 32 doelpunten. Dertien keer viel een treffer voor rust en negentien keer na rust. Het zal niet verbazen dat Ronaldo bijna de helft van die doelpunten voor zijn rekening nam. De Portugees scoorde vijftien keer eindigde met dat aantal tweede op de topschutterslijst. Alleen Robert Lewandowski maakte als spits van Polen een doelpunt meer.

MOGELIJKE VERRASSINGEN

Senegal

Na zestien jaar afwezigheid terug op het WK-podium. Senegal verraste Frankrijk in het openingsduel van het WK 2002 en bereikte in Zuid-Korea en Japan de kwartfinales. De aanvoerder van toen, Aliou Cissé, is sinds 2015 bondscoach. Hij kan putten uit een prachtig arsenaal aan spelers. Kalidou Koulibaly (Napoli) en Kara Mbodji (Anderlecht) vormen het centrale verdedigingsduo, terwijl Cissé op het middenveld de beschikking heeft over onder anderen Idrissa Gueye (Everton) en Cheikhou Kouyaté (West Ham United). De echte smaakmakers lopen voorin. Sadio Mané (Liverpool) is de bekendste naam, Keita Baldé (AS Monaco) kan gaan opvallen en Senegal heeft met Stade Rennes-aanvaller Ismaïla Sarr een potentiele publiekslieveling in de gelederen.

Mexico

De Mexicaanse Liga MX is een van de best bezochte competities ter wereld. Buiten Europa zelfs de best bezochte met gemiddeld net iets meer dan 26 duizend toeschouwers. Een prima voedingsbodem voor talenten. Hirving Lozano is daar het bewijs van. De aanvaller van PSV speelde 120 competitiewedstrijden voor Pachuca voordat hij de oversteek maakte. Bijna elk WK presenteren de Mexicanen zich als een frivool voetballende ploeg. Dat zal in Rusland niet anders zijn. De Colombiaan Juan Carlos Osorio durft risico te nemen en laat zijn ploeg van achteruit opbouwen.

IJsland

Bovenaan eindigen in een kwalificatiepoule met Kroatië, Oekraïne en Turkije. IJsland deed het met de beperkte kwaliteiten die het tot zijn beschikking heeft. De spelers weten heel goed wat ze niet kunnen, offeren zich op voor het team en voeren de simpele dingen goed uit. Simplicity is genius, ook in IJsland

Kroatië

Het middenveld van Kroatië spreekt tot de verbeelding. Met Luka Modric (Real Madrid), Ivan Perisic, Marcelo Brozovic (beiden Internazionale) en Ivan Rakitic (Barcelona) hoeft de ploeg van bondscoach Zlatko Dalic voetballend voor weinig ploegen onder te doen.

Japan

De beste ploeg uit de Aziatische zone. Vahid Halilhodzic werd begin 2015 aangesteld na een teleurstellend halfjaar onder de Mexicaan Javier Aguirre. De Bosniër plaatste zich op het WK van 2014 met Algerije voor de achtste finale. Daarin dwong het een verlenging af tegen de latere wereldkampioen. Vooral een oplettende Manuel Neuer voorkwam erger voor Die Mannschaft.

Uruguay

De ultieme vechtmachine. Uruguay heeft een toernooiploeg waarbij het voor veel internationals hun laatste WK zal betekenen. Vaste krachten als Luis Suarez, Edinson Cavani, Diego Godín, Álvaro González en Cristian Rodríguez zijn allemaal in de dertig. Bondscoach Óscar Tabárez, sinds 2006 in functi, hoopt voor het derde WK op rij de groepsfase te overleven. Talent is ook aanwezig met onder anderen Fede Valverde (19, Deportivo La Coruña), Rodrigo Betancur (20, Juventus) en Lucas Torreira (21, Sampdoria).