‘Ik was vijf minuten dood.’ Joakim Maehle die vlug ingooit om die taaie Finnen misschien te verrassen, Christian Eriksen die plotseling voorovervalt en de bal tegen een knie krijgt. Verwarring, schrik, Maehle die wenkt, Simon Kjaer die aan komt sprinten en over hem heen buigt... De paniek. De vrees, grote vrees dat dit helemaal misgaat. Zeven maanden en negentien dagen later tekent Eriksen bij Premier League-club Brentford en durft hij weer te dromen.
‘Mijn doel is om te spelen op het WK in Qatar’, onthulde hij al rond de jaarwisseling tijdens een uitgebreid interview met het Deense DR 1. ‘Daar in actie komen, is wat ik voor ogen heb en daar stel ik me op in. Het is een doel en een droom. Of ik in de selectie opgenomen word, is een tweede. Maar ik droom ervan om terug te keren op dat niveau. Ik weet zeker dat ik dat nog kan, want ik voel me niet anders. Ik ben in topconditie.’
Inmiddels met een inwendige defibrillator, waarmee Daley Blind ook alweer een hele tijd topvoetbal speelt, heeft de 29-jarige Eriksen hard aan zijn terugkeer gewerkt. Met een personal trainer, bij het Amsterdamse Fysiomed, en onlangs ook een poosje bij Jong Ajax. Nu begint voor hem het echte werk weer: met Brentford presteren in de Premier League zodat hij ook kan terugkeren in de Deense nationale ploeg. Een verhaal over de lange weg daarnaartoe, aan de hand van de artikelen die op VI.nl verschenen.
12 juni 2021, 18.43 UUR – OP LEVEN EN DOOD
‘Het was alsof er een schakelaar achter op zijn rug zat. Zo broos is het dus, geluk, met een leuke vrouw, dromen van een nieuw land, ooit weer teruggaan naar Denemarken om daar bij een amateurclub langzaam af te bouwen en dan, in een hoek van het veld opeens het noodlot vanuit je middenrif door je lijf voelen golven. Het is vooral het contrast tussen het orgastische geluid van Denen en Finnen, de doffe plof wanneer de keeper uittrapt, de half verstaanbare geschreeuwde aanwijzingen van de trainer en de doodse stilte nadat Eriksen in het gras is gevallen dat mij erg emotioneert.’
