Het tweede seizoen van Kenny Tete bij Fulham werd overschaduwd door twee spierblessures. Met een doelpunt in de kampioenswedstrijd schudde de 26-jarige rechtsback alle frustratie van zich af. Over de keuze om de club trouw te blijven, de route naar de Premier League en zijn kansen in Oranje. 'Ik koester geen revanchegevoelens.'
Tussen de Victoriaanse arbeidershuisjes doemt het oudste stadion van de stad op. De monumentale stadiongevel aan de Stevenage Road, de schilderachtige hoofdtribune van architect Archibald Leitch en het karakteristieke jagershuisje in de hoek. Alles aan Craven Cottage ademt nostalgie. Het stadion biedt plaats aan slechts 25.700 toeschouwers. Voor Britse begrippen bepaald geen kolos, maar vaak komt het niet voor dat het onderkomen van Fulham uitpuilt. Wie een ticket zoekt, komt doorgaans wel aan zijn trekken. Maar niet op deze maandagmiddag, eentje die is voorbestemd om te worden vereeuwigd in de geschiedenisboeken van The Cottagers.
Een volgepakt Craven Cottage is getuige van een masterclass van Fulham. Met een zevenklapper tegen Luton Town, natuurlijk aan de hand van sterspeler Aleksandar Mitrovic, wordt het kampioenschap in het Championship in stijl binnengehaald. Een ouderwetse pitch invasion volgt. Een van de spelers die door de uitzinnige supporters hartstochtelijk om zijn nek wordt gevlogen, is Kenny Tete.
