Vroeger hing een poster van Ibrahim Afellay boven zijn bed, tegenwoordig wordt hij op straat in Eindhoven zelf aangeklampt door jonge fans. Een gesprek met Cody Gakpo, volbloed PSV’er.
‘Ik mag blijve bij psv YES.’ Toen hij onlangs zijn contract tot medio 2023 verlengde, bracht het mediateam van PSV een geluksmoment van een elfjarige Cody Gakpo in herinnering. Op 2 mei 2011 plaatste de aanvaller bovenstaand berichtje op Twitter. Gakpo mocht een jaar verder in de jeugdopleiding van zijn favoriete club, weer een stapje dichter bij zijn droom.
Het lijkt erop dat je één of meerdere social media-scripts op VI.nl hebt uitgeschakeld. Daarom worden er geen social posts of liveblogs geladen. Wijzig hier je instellingen.
Al vanaf zijn zesde staat het leven van Gakpo in het teken van doorbreken bij PSV. Hard werken, offers brengen en het grote doel niet uit het oog verliezen. Nog voordat hij zijn debuut maakt in het eerste elftal, speelt Gakpo een rol in een videoclip van rapper Dio, zie onder. Het nummer De Man gaat over de lange weg naar succes, in de clip beeldt Gakpo het zware werken uit. We zien hem bikkelen in de sportschool, op het trainingsveld en in de regen op een pleintje. In een van de laatste shots staat hij in het avondlicht, opkijkend naar het Philips Stadion, daar waar hij het allemaal voor doet. De lyrics van Dio vertellen het verhaal van de dan zestienjarige Gakpo.
Ik doe nog steeds wat ik het allerbeste kan
Let maar op, binnenkort ben ik de man.
Het lijkt erop dat je één of meerdere social media-scripts op VI.nl hebt uitgeschakeld. Daarom worden er geen social posts of liveblogs geladen. Wijzig hier je instellingen.
Twee jaar na zijn rol in de clip krijgt Gakpo de beloning voor twaalf jaar toewijding in de jeugd van PSV. Op 25 februari 2018 maakt hij onder Phillip Cocu zijn debuut voor het eerste elftal, als invaller in de met 1-3 gewonnen topper tegen Feyenoord. Het seizoen erna bonkt hij onder trainer Mark van Bommel met de week harder op de deur. Hij reikt uiteindelijk tot zestien competitieduels, waarvan het leeuwendeel als invaller. Ook mag hij meedoen in de Champions League-wedstrijd tegen Tottenham Hotspur.
Dit seizoen trekt Gakpo de stijgende lijn door. In de nog prille jaargang heeft hij al meer minuten gemaakt dan tijdens het complete afgelopen jaar. PSV beloonde het toptalent onlangs met zijn tweede contractverlenging in een jaar tijd. Voor de jongeling staan daarmee inmiddels alle seinen op groen om definitief door te breken in het Philips Stadion.
Schoenmaat 46
Zijn handelsmerk op het veld is inmiddels bekend. De Gakpo is vanaf links naar binnen trekken en de bal daarna met rechts in de verre hoek schieten. Zijn schoenmaat 46 staat garant voor een flinke dosis kracht en gevoel. Op die manier maakte hij begin dit jaar zijn eerste goal voor PSV, thuis tegen Fortuna Sittard. Zijn treffer op 11 augustus jongstleden tegen ADO Den Haag was een kopie.
‘Het is iets waar ik vaak op train’, vertelt Gakpo over zijn kenmerkende actie. ‘Steven Bergwijn en Mo Ihattaren doen vaak met me mee. Het is heerlijk als zo’n bal er dan tijdens de wedstrijd in vliegt, dan betaalt de oefening zich uit. Ik kijk in een wedstrijd altijd of het moment juist is. Hoe staat de tegenstander? Kan ik beter doorcombineren of afspelen? Maar als ik zie dat de ruimte er is, ga ik ervoor. En als ik de bal dan goed raak, weet ik meteen: Als de keeper geen héél goede dag heeft, vliegt hij in de hoek.’
‘Ik ben nog geen gevestigde naam die altijd speelt. Dat is mijn volgende doel’
Met het aanblijven van Bergwijn en Gastón Pereiro, de spectaculaire vorm van Ihattaren en Donyell Malen en de komst van Bruma, Ritsu Doan en Kostas Mitroglou heeft Van Bommel voorin veel te kiezen. Gakpo behoort echter tot het selecte gezelschap PSV’ers dat dit seizoen in alle competitieduels in actie kwam. Het zijn het cijfers die tekenend zijn voor de ontwikkeling en groeiende status van Gakpo in Eindhoven.
‘Het seizoen begon heel mooi voor me. Ik stond diverse keren achter elkaar in de basis en heb gescoord en assists gegeven, dat is iets waar ik heel positief op terugkijk’, aldus Gakpo. ‘Wanneer ik de kans krijg, probeer ik het vertrouwen van de trainer terug te betalen. Het is voorin druk bij ons en met die situatie moet ik omgaan. Geduldig zijn en tegelijkertijd alles doen om me vast in de ploeg te spelen, maar als je kijkt naar de minuten die ik al heb gemaakt, heb ik dit seizoen al wel een aantal stappen gezet die ik wílde maken.’
Uithangbord
Cody Gakpo is ruim tweederde van zijn leven PSV’er. Hij begon er op zesjarige leeftijd met een reeks proeftrainingen en is veertien jaar later gewaardeerde kracht in het eerste elftal. Gakpo is daarmee de ultieme PSV-exponent. Geen speler die op latere leeftijd instroomde of tussentijds werd overgenomen, maar een geboren en getogen Eindhovenaar die de PSV-route van begin tot eind volbracht. Daarmee is hij het perfecte uithangbord voor de nieuwe koers van de club, waar de afgelopen jaren steeds vaker eigen talent doorbreekt.
‘Dit is mijn veertiende seizoen bij de club’, rekent Gakpo voor. ‘Ik heb meer dan de helft van mijn leven gewerkt om te komen waar ik nu ben. Ergens is dat een droom die uitkomt, aan de andere kant ben ik ook nog lang niet waar ik wil zijn. Ik ben nog geen onomstreden basisspeler, geen gevestigde naam die altijd speelt. Dat is mijn volgende doel.’
‘Ik ben opgegroeid in Stratum’, doelt Gakpo op de Eindhovense volkswijk. ‘Ik ben een echte jongen van de stad, altijd al supporter van PSV. Vroeger had ik posters van spelers op mijn kamer hangen. Ik herinner me nog die van Arouna Koné, Jefferson Farfán en Ibrahim Afellay. Dat ik jaren later nu ploeggenoot van hem ben, vind ik wel bijzonder. In die tijd was Farfán mijn grote voorbeeld. Een heel goede buitenspeler, ontzettend doelgericht.’
‘De vrijheid van een eigen plek vind ik fijn. Thuis hoorde ik regelmatig: Cody, zet die muziek wat zachter’
Vóór Gakpo was Otman Bakkal de laatste Eindhovenaar in het eerste elftal van PSV. Supporters koesteren daarom het kind van de stad. Het Cody Gakpo Eindhovenaar rolde dit seizoen al diverse malen van de tribunes. ‘Vroeger keek ik als klein jongetje op tegen de PSV’ers van toen. Nu word ík soms in de stad aangesproken door kinderen die een foto of een handtekening willen. Ik maak altijd tijd voor ze. Als je erover nadenkt, is het speciaal dat ik dat meemaak. Tien jaar geleden was ik zelf zo’n jongetje.’
Sinds begin dit jaar heeft Gakpo zijn eigen huis in het centrum van de stad. ‘Daar was ik wel aan toe, de vrijheid van een eigen plek vind ik fijn. Thuis hoorde ik regelmatig: “Cody, zet die muziek wat zachter”. Nu kan de muziek zo hard als ik zelf wil, niemand die er wat van zegt. Ik heb een paar keer bij de buren aangebeld, of ze er last van hadden. Ze hoorden het niet eens, dat komt goed uit. De grootste verandering van het op mezelf wonen? Dat ik mijn eigen eten moet maken. Gelukkig woon ik niet heel ver van mijn ouders, dus soms ga ik even snel terug om mee te eten. Verder doe ik de dingen in het huishouden zelf: wassen, opruimen en schoonmaken. Ik heb nog geen vriendin, dus ik draai overal in m’n eentje voor op. Maar dat is prima, hoort bij het volwassen worden.’
Directeur
Wanneer Cody Gakpo op 7 mei 1999 wordt geboren, geldt een andere Gakpo al als een van de beste voetballers van Stratum. Zijn zes jaar oudere broer Sidney wordt al vroeg opgenomen in de jeugdopleiding van FC Eindhoven. Vanaf het moment dat Cody kan lopen, voetballen hij en Sidney samen. ‘We hebben echt een voetbaljeugd gehad’, blikt Sidney Gakpo terug. ‘Toen Cody jong was, voetbalden we samen in de tuin. Schieten tegen de muur en om en om keepen.’
Cody blijkt een natuurtalent, vertelt zijn broer. ‘Toen Cody wat ouder was, ging hij ook met me mee naar veldjes in de buurt, of in het park. Ik speelde dan met leeftijdgenoten van een jaar of tien, elf en Cody was toen dus pas vijf. Maar het duurde niet lang of mijn kleine broertje was gewoon mijn lastigste tegenstander. Hij was enorm fanatiek, vloog erin met felle tackles en gaf nooit op. Ik had mijn handen vol aan hem.’
Hun ouders stimuleren de gemeenschappelijke liefde voor voetbal van hun zoons. Passie voor sport is hen niet onbekend. Johnny Gakpo voetbalde in Togo op het hoogste niveau, Ank van Bommel (geen familie van) was Nederlands rugby-international. Sidney Gakpo: ‘Onze ouders vonden het natuurlijk mooi om te zien hoe goed het voetballen ons af ging en zijn altijd op een goede manier betrokken geweest.’
Sidney Gakpo speelt al een paar jaar in de opleiding van FC Eindhoven, wanneer Cody door hun ouders wordt ingeschreven voor de amateurtak van die club. Binnen een mum van tijd komt de jonge voetballer op de radar van PSV. Hij wordt uitgenodigd voor een reeks proeftrainingen en mag blijven. ‘Het klinkt misschien gek, maar vanaf dat moment wist ik: Cody gaat het halen’, blikt Sidney Gakpo terug. ‘Hij kon heel goed voetballen, maar dat dacht ik vooral omdat hij op jonge leeftijd al zo’n mentale kracht had. Hij had altijd de wil en bereidheid honderd procent zijn best te doen. Hij was helemaal gek van voetbal, wilde er alles voor laten. Hij gaf niets om feestjes of andere dingen, het was voetbal, voetbal, voetbal. Daardoor heb ik er eigenlijk nooit aan getwijfeld of het goed zou komen. Cody wilde maar één ding.’
Behalve sporttalent hebben de Gakpo’s een goed stel hersenen gemeen. Sidney volgt een master finance aan de Universiteit van Tilburg, Duc – benjamin van het gezin – zit in Eindhoven op het atheneum. Cody heeft zijn havo-diploma binnen. ‘Het vwo had ook wel gekund, maar dat vond ik te veel huiswerk. Dat was niets voor mij, ik stond liever op het voetbalveld’, vervolgt de PSV’er. Leergierig is Gakpo buiten de schoolbanken echter zeker. In de zomer van 2018 schuift hij tijdens het trainingskamp in Verbier aan bij een gesprek van directeur Toon Gerbrands met de vaste PSV-watchers. ‘Leerzaam voor als ik na mijn carrière directeur van PSV wil worden’, verklaart hij met een knipoog zijn bijzondere initiatief.
De Gakpo-broers krijgen in Stratum een andere opvoeding dan hun vriendjes. ‘Het was half Afrikaans en half Nederlands’, vertelt de PSV’er. ‘De verschillen waren niet heel groot, maar als ik bij vrienden over de vloer was, merkte ik altijd dat het er bij ons thuis net iets anders aan toeging. De Afrikaanse opvoeding is iets strenger, mijn vader zat er kort op bij ons. Toen ik jong was, vond ik dat niet zo leuk, maar als ik erop terugblik, is het heel goed geweest. Daar ben ik mijn ouders dankbaar voor.’
Veeleisend
In tegenstelling tot de rest van het gezin is Cody Gakpo nog nooit op bezoek geweest in het land van zijn vader. ‘Elke keer als hij vakantie heeft, is bij mij het voetballen alweer begonnen. Jammer, want ik wil wel graag. Er woont familie en ik ben benieuwd hoe het leven daar is, op welke plek mijn vader is opgegroeid.’
Dat Cody Gakpo het van de achtertuin van hun ouderlijk huis in Stratum heeft geschopt tot het Philips Stadion, maakt het gezin ontzettend trots. ‘We krijgen het ook heel direct mee, doordat we allemaal nog in de stad wonen’, vertelt Sidney Gakpo. ‘In het begin werd Cody heel soms herkend, dat wordt nu steeds meer en groter. Tegenwoordig word ik er zelfs naar gevraagd. Van: “Ben jij de broer van Cody Gakpo?” Dat is wel heel leuk, ik vind het als broer supermooi dat Cody het gered heeft. Bij thuiswedstrijden zitten we met z’n allen voor hem op de tribune.’
Gakpo leert Mark van Bommel kennen in het seizoen 2017/18, bij de Onder-19 van PSV. Na die jaargang maakt de trainer promotie naar de hoofdmacht, Gakpo is een van de spelers die wat later dezelfde stap maken. ‘We hebben een goede band, maar niet in de zin dat de trainer me het voordeel van de twijfel zou geven omdat hij me langer kent. Integendeel juist: hij zit er kort bovenop en is veeleisend. Dat is al vanaf het begin zo en ik merk ook dat het werkt. Er komen nu bijvoorbeeld dingen terug in mijn spel die hij me al vanaf de Onder-19 probeert bij te brengen.’
In de loop van de afgelopen jaargang krijgt Gakpo steeds meer speelminuten van Van Bommel. Waar hij in de eerste seizoenshelft vaak op de bank blijft, komt hij na de winterstop vrijwel elke wedstrijd in actie. Het is een beloning voor zijn ontwikkeling, die hij onderstreept door bij Jong PSV tien keer te scoren in elf wedstrijden.
‘Aan het einde van vorig seizoen voelde ik dat ik er echt dicht tegenaan zat. Ik viel steeds vaker en langer in, dan voel je dat de trainer het in je ziet zitten’, aldus Gakpo. ‘Dit seizoen begon ik met het idee daarop voort te borduren, maar dan ben je ook afhankelijk van wat er in de zomer allemaal gebeurt. Wie worden er gekocht en wie gaan er weg? Luuk de Jong en Hirving Lozano zijn vertrokken, maar we hebben met Kostas Mitroglou, Bruma en Ritsu Doan ook drie spelers erbij gekregen. Het is daardoor druk voorin, de trainer heeft veel te kiezen. De ene keer speel ik, dan weer de ander. Op de bank zitten is niet het leukste, want ik wil altijd spelen, maar als ik naar onze mogelijkheden kijk, zie ik wel in dat ik daarmee moet omgaan.’
‘Uiteindelijk is het aan mij om ervoor te zorgen dat de trainer me elke week gaat opstellen. Daarom is voor mij ook het belangrijkste hoe ik me ontwikkel en hoe ik speel, niet wie er gekocht zijn en wie er gebleven zijn. Als ik naar mezelf kijk, merk ik dat ik steeds comfortabeler word in wedstrijdsituaties. Ik weet steeds beter wat ik wanneer het beste kan doen en wat de juiste keuzes zijn.’
Met Malen, Ihattaren, Bergwijn, Doan en Gakpo beschikt PSV in de aanvalslinie over vijf kandidaat-basisspelers van 21 jaar of jonger. Zelden liep er deze eeuw bij een Nederlandse topclub zo’n verzameling aan offensief talent rond als bij dit PSV. ‘Ik wil veel bereiken met deze ploeg en als je kijkt naar hoeveel talent we hebben, is dat ook mogelijk. We hebben een jonge selectie waar heel veel rek in zit.’
Veel van zijn ambities heeft hij al waargemaakt sinds hij op zijn zesde voor het eerst het shirt van PSV aantrok. Het Philips Stadion, de gedroomde bestemming uit de videoclip, is voor hem inmiddels bekend terrein. Met het voltooien van dat doel heeft hij een alweer volgende stip aan de horizon gezet. ‘Uitgroeien tot vaste basisspeler bij PSV en dan kampioen worden. Mooier dan dat kan niet.’
