Ik heb nooit begrepen waarom er zo moeilijk wordt gedaan over erehagen. De erehaag wordt uitgelegd als de ultieme vernedering. Klappen voor de vijand doe je kennelijk niet. Maar wat is er mooier en respectvoller dan je tegenstander na een heroïsch gevecht opzoeken en feliciteren? Als ik aanvoerder was van de eerstvolgende ploeg waartegen PSV, Manchester City of Paris Saint-Germain moest spelen, had ik mijn ploeggenoten gevraagd een erehaag te vormen en de kampioen welkom te heten.