VI volgt de vrouwen van Oranje op weg naar Tokio. Vandaag vanuit Italië. De afgelopen week vlogen de Leeuwinnen naar Bologna voor een oefenwedstrijd tegen Italië. Ook bij dit Oranje is het 4-3-3 systeem overboord gegooid. Dat is goed nieuws voor Jill Roord, die praat over haar transfer en denkt dat het vertrek van Sarina Wiegman helemaal niet zo’n slecht nieuws hoeft te zijn.
Om dit dagboek maar even meteen duidelijk te beginnen. De vrouwen van Oranje gaan niet naar de Olympische Spelen met het credo dat meedoen belangrijker is dan winnen. Dan kent u deze groep duidelijk nog niet. De ontspannen en immer vrolijke sfeer zou een mens ook zomaar op het verkeerde been kunnen zetten. Maar alles draait om winnen. ‘Met aanrommelen kom je nooit ergens’, is het devies van coach Sarina Wiegman die soms gekmakend perfectionistisch kan zijn. De rommelige voorbereiding bij de mannen staat in schril contrast met het draaiboek dat hier gehanteerd wordt. Winnen is belangrijker dan meedoen.
Een medaille is ook mogelijk. Reëel zelfs. Maar goed dat zijn bespiegelingen die niet tellen, zodra het toernooi begint. Dat duurt nog zes weken, dus deze dagen is het strijden om de laatste plaatsen. De definitieve selectie wordt komende week bekend en ‘is altijd een van de vervelendste momenten’, weet Wiegman. Het lijkt volkomen ondenkbaar dat ze dat even via een app gaat regelen, zoals dat bij de mannen gebeurde. Terwijl alle schijnwerpers op Rome gaan, waar het EK vrijdag aftrapt, zijn wij in Ferrara, in het Paolo Mazzo Stadion, waar om half zes de regerend Europees kampioen bij de vrouwen, zich opmaakt voor een oefenduel in voorbereiding op de Olympische Spelen.
