Robert Mühren (31) ligt op schema voor het meest productieve seizoen uit zijn loopbaan. Als we de spits van koploper SC Cambuur daarover interviewen, blijkt hij in woord al even ongrijpbaar als binnen de lijnen.
Perschef Ruben Sijtsma van Cambuur had ons al vooraf gewaarschuwd: een interview met Robert Mühren kon hij wel regelen, alleen moesten we niet te veel verwachten van een gesprek met de topscorer van de Eerste Divisie.
Dit interview is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
De spits bevestigt die lezing direct als we hem spreken, wat op zijn verzoek overigens telefonisch geschiedt tijdens zijn dagelijkse autorit van Leeuwarden naar zijn woonplaats Volendam. ‘Ik moet altijd vertellen dat ik ben begonnen bij FC Volendam, toen naar AZ vertrok en vervolgens naar Zulte, NAC en Sparta ging. En inderdaad, nu zit ik bij Cambuur. Verhaal klaar.’
Die voorbeschouwende praatjes voor elke wedstrijd ook. Dat gaat toch he-le-maal nergens over?
Vanwaar die tegenzin?
‘Het zit ’m in de herhaling. Al die vragen, ze zijn altijd hetzelfde. Ik vind er gewoon niks aan. Die voorbeschouwende praatjes voor elke wedstrijd ook. Dat gaat toch he-le-maal nergens over?’
Zou het lukken dit gesprek voor jou wat interessanter te maken?
‘Hangt van de vragen af, ik ben benieuwd.’
Analyse
We steken van wal met Mührens rol in het spel van Cambuur. Sinds zijn komst naar Leeuwarden, medio 2019, is hij uitgegroeid tot doelpuntenfenomeen. Tijdens het vorige, afgebroken seizoen was hij in 29 duels 26 keer trefzeker; in de huidige jaargang ligt zijn moyenne nog hoger. Waar zit het geheim? ‘Als aanval krijgen we per wedstrijd altijd tussen de tien en twintig kansen, dat is heel erg lekker’, reageert Mühren. ‘We spelen heel aanvallend en er zitten bovendien veel vastigheden in ons spel. Daardoor weten we vaak de vrije man te vinden en lukt het vaak op de helft van de tegenstander te spelen.’
Wat zijn die vastigheden waar Mühren op doelt? ‘Neem de opbouw. Wij weten precies hoe we positie moeten kiezen en moeten spelen, afhankelijk van hoe de tegenstander druk zet. Dat herkennen we als ploeg vaak zelf en dan wordt het van achteruit neergezet. Dat is wel genieten, als het lukt op het veld zelf de oplossing te vinden en een wedstrijd te controleren.’
Hoe verhoudt het aanvalsspel van dit seizoen zich tot het SC Cambuur van vorig jaar?
‘Misschien dat we wel ietsje beter zijn. Dat komt doordat we inmiddels al anderhalf jaar samenspelen, maar ook doordat tegenstanders zich meer en meer aan ons aanpassen. Daardoor wordt er gewoon meer van ons gevraagd. Voorbeeldje: we zijn nu in staat meerdere systemen te spelen. Als het nodig is, schuift eencentrale verdediger tijdens de wedstrijd door naar het middenveld en gaan we dus met drie man achterop voetballen. Tactisch zetten we dus ook stapjes.’
De rol van Mühren verandert bij dergelijke omzettingen weinig. ‘Het zit ’m in positie kiezen, zorgen dat een centrale verdediger niet kan uitstappen door aan de contrakant te gaan staan.’
Is dit Cambuur de best voetballende ploeg waarin Mühren heeft gespeeld? ‘In mijn tijd bij Volendam maakten we ook een goal of zeventig per jaar, maar dan kregen we er ook zestig tegen. Voor mij als spits leuk, maar lang niet voor iedereen dus. Dit Cambuur is wat dat betreft completer.’ Zou de hyper-aanvallende speelstijl van de Leeuwarders ook in de Eredivisie werken? ‘Dat zou kunnen, alleen zijn ze op dat niveau voetballend natuurlijk ook iets verder. Misschien dat het tegenstanders lukt onder onze druk uit te spelen.’
Het gesprek valt vooralsnog niet tegen. Maar het volgende onderwerp – zijn eigen ambities en die van Cambuur – komt de lengte van de gespreksstof niet ten goede.
Zes punten voor met nog twintig duels te spelen, dat is toch helemaal niet veel?
Je loopt momenteel een-op-een. Een persoonlijk record lonkt. Heb jij jezelf een bepaald aantal ten doel gesteld?
‘Nee, daar schiet ik toch niets mee op?’
Je draait niet elk seizoen zoals het huidige. Je kunt de barrière van dertig goals doorbreken bijvoorbeeld.
‘Als het gebeurt, dan gebeurt het. Het zou mooi zijn, maar dat zien we dan wel weer.’
Jullie staan er wederom uitstekend voor, een eindje los van plaats 3. Dat mogen jullie toch niet meer weggeven?
‘Zes punten voor met nog twintig duels te spelen, dat is toch helemaal niet veel?’
Wel voor een ploeg die al anderhalf jaar zo dominant speelt en presteert.
‘Misschien, maar ik ga niet zeggen: Dit mogen we niet meer weggeven. Nu krijg je zo’n standaard van me: er kan nog heel veel gebeuren. We staan er goed voor, we doen er alles aan om hier te blijven staan. Je kent het wel.’
Andere boeg
We gooien het over een andere boeg. Een stukje geschiedenis en toekomst. De door de KNVB ontnomen promotie en Mührens plannen na dit seizoen.
Leven er bij jou eigenlijk revanchegevoelens naar aanleiding van vorig seizoen?
‘Ach… Ik was dat snel vergeten. Als een rechter gesproken heeft, is er niets meer aan te veranderen. Toen er een streep door onze promotie ging, ging voor mij de focus direct op het verlengen van mijn tijd bij Cambuur. Ik was er blij mee dat dat lukte en daarna begin je gewoon weer van voor af aan met z’n allen. Als wij voor een wedstrijd in de kleedkamer zitten, zeggen we echt niet tegen elkaar: We zullen die gasten van de KNVB eens wat laten zien vandaag.’
Je contract bij Zulte Waregem loopt dit seizoen af. Het is niet echt een gelukkige samenwerking gebleken. Blij mee dat het op zijn einde loopt?
‘Eigenlijk niet, want het is best een mooi contract. Dat had van mij wat dat betreft zo nog vier jaar door mogen lopen.’
Al enig idee hoe jouw toekomst eruitziet?
‘Ik heb geen flauw idee.’
Cambuur zal wel met je door willen.
‘Zou goed kunnen, het is nog heel vroeg.’
Als het me niet lukt vijftien goals in de Eredivisie te maken, zullen ze wel zeggen dat ik een Eerste Divisie-spits ben. Maakt me niets uit
Anders dan: wil je zelf graag met Cambuur naar de Eredivisie?
‘Zo’n enorme drive is dat niet, hoor, de Eredivisie.’
Hoe bedoel je?
‘Ik ben bijna 32 jaar, dan maakt het allemaal niet zoveel meer uit. Gezondheid en plezier zijn dan veel belangrijker dan het niveau waarop je acteert. Ik wil graag naar de Eredivisie, hoor. Als ik daar dan ben, ga ik er alles aan doen om er een stuk of vijftien te maken. En als het me niet lukt, zullen ze wel zeggen dat ik een Eerste Divisie-spits ben. Maakt mij niks uit.’
Heb je die bewijsdrang dan ook niet voor jezelf?
‘Het zou fantastisch zijn als het me lukt in de Eredivisie te presteren, maar zo niet: geen man overboord. Ik vind het belangrijker gelukkig te zijn.’
Waar wordt Robert Mühren gelukkig van?
‘Van werken met een leuke groep en een trainersstaf die normaal met je omgaat. Lekker trainen. Het allemaal niet belangrijker maken dan het is, ook al is het profvoetbal. Plezier maken op het veld, dat vind ik het belangrijkste. Op welk niveau dat gebeurt, vind ik minder belangrijk. Net als het hele gedoe eromheen. Dat kan me gestolen worden.’
Daarna gaat het nog even over de recente wedstrijden van Cambuur, en over de eerstkomende duels. Onaangenaam is het gesprek niet, maar reden het langer voort te zetten is er evenmin. We bedanken Mühren voor zijn tijd, hij zet zijn reis voort. ‘Als je nog iets wil weten, kun je bellen!’
Zondag
Mühren laat liever zijn voeten spreken. Twee dagen na het interview is de aanvaller maar weer eens beslissend voor koploper Cambuur, met de cruciale eerste goal in de zege op MVV Maastricht (2-0). Het is zijn 21ste treffer in 21 wedstrijden, promotie is opnieuw een stap dichterbij voor de Friezen. Nog vijf doelpunten en Mühren beleeft zijn meest productieve seizoen aller tijden.
We wilden inderdaad nog iets weten. Bellen is niet nodig, een appje volstaat: Wat vond je nou eigenlijk van het interview, Robert?
‘Niets mis mee!’
