
Fluitend fenomeen: toen Roelof Luinge in het centrum van de belangstelling stond
Voetbal International viert dit jaar zijn zestigjarig jubileum. Naar aanleiding daarvan herplaatsen we elke dag in het weekeinde een verhaal uit ons rijke archief. Deze keer gaan we terug naar 2003, toen we Roelof Luinge portretteerden.
Luinge is anno 2025 nog altijd de enige Nederlandse scheidsrechter die afzwaaide met een publiekswissel. Dat gebeurde in de KNVB-bekerfinale van 2010 tussen Feyenoord en Ajax. Ruim een kwart eeuw lang was Luinge actief als profarbiter. Met name kort na de eeuwwisseling haalde de Drent vaak de publiciteit. Zó vaak dat VI in 2003 besloot een heel verhaal te wijden aan de misschien wel bekendste scheidsrechter van Nederland.
Geen scheidsrechter maakt meer tongen los dan belastingambtenaar Roelof Luinge (47) uit Eelde. Bijna twintig jaar is de Drent actief in het profvoetbal, maar wennen doet zijn verschijning nooit helemaal. Wie is dit fenomeen? Een portret van de hand van Sjoerd Mossou over de meest besproken arbiter van Nederland.
In de feesttent in Eelde-Paterswolde steelt een plaatselijke beroemdheid vrijwel jaarlijks de show. Na afloop van het vermaarde bloemencorso grijpt Roelof Luinge de microfoon, swingt de heupen op het podium of neemt vrolijk plaats achter de karaoke-installatie. De lange local geldt als een entertainer, een gezelligheidsdier. 'Hij houdt wel van feesten en lekker dansen', vertelt Jack Wijker, voormalig voorzitter van vv Actief en ex-collega van Luinge bij de belastingdienst. De Drent kent de scheidsrechter van jongs af aan. 'Roelof is gek op aandacht en de mensen in het dorp vinden dat prachtig. Hij geldt als een gerespecteerde Eeldenaar, die altijd klaarstaat voor een groet of een praatje. Als ik hem tegenkom is hij heel vriendelijk en beleefd, bij de dorpsfeesten mag hij graag in het middelpunt staan. Dan is het: Hier ben ik, ik ben Roelof. Hij is wel gesteld op zichzelf, vindt zichzelf een aardige jongen. Iedereen in het dorp mag hem ook graag, omdat hij toch heel gewoon is gebleven. Roelof is altijd oprecht en goudeerlijk.'
Roelof Luinge groeide op in de Noord-Drentse gemeente, onder de rook van Groningen. Voetballen deed de dorpsjongen bij Actief, maar een bijzonder talent was hij niet. Luinge moest het van zijn inzet hebben en schroomde niet met regelmaat een stevige tackle uit te delen. 'Als de scheidsrechter Luinge in hetzelfde veld zou staan als de voetballer Luinge, zou hij kaarten tekortkomen', lacht Albert Odding, clubhistoricus van Actief. 'In de tijd dat hij razendsnel opklom als arbiter, trainde hij mee met onze A-selectie om zijn conditie op peil te houden. Als hij dan meedeed met de partijtjes, vloog hij er nogal uitbundig in. Dat vonden niet alle spelers even leuk.'
'Misschien is het zijn houding die weerstand oproept, maar dat zegt weinig over zijn kwaliteiten of persoonlijkheid'
Luinge floot zijn eerste wedstrijdje al op zeventienjarige leeftijd, toen een lager elftal van Actief om een arbiter verlegen zat. De jonge Drent was direct verkocht. 'Ik ben altijd een fan van hem geweest', aldus Odding. 'Roelof is in het veld steevast eerlijk en consequent, dat had hij al op heel jonge leeftijd. Toen hij al jarenlang in het betaalde voetbal floot, was hij bovendien immer bereid in te vallen bij een wedstrijdje van bijvoorbeeld het vijfde of het zevende. Daar voelde hij zich nooit te goed voor. Net als Gerard Kemkers en Jan Pelleboer is Roelof een bekende Nederlander geworden op wie Eelde trots is.'
Favoriete boek: 'De Ontvoering van Heineken', lelijkste stadion: 'De Goffert', slechtste scheidsrechter: 'Roelof Luinge'; de VI-rubriek Persoonlijk bood in de jaren negentig niet altijd de meest verrassende antwoorden. Luinge groeide uit tot een soort collectieve vijand van de profvoetballers in Nederland, tot verbazing van sommige collega's en bondsrapporteurs. 'Dat heeft me altijd bevreemd', zegt scheidsrechtersbaas en generatiegenoot Jaap Uilenberg. 'Bij deskundigen heeft Roelof eigenlijk nooit ter discussie gestaan. Je kunt veel van hem zeggen, maar spelers weten altijd wat ze aan hem hebben. Hij marchandeert nooit, is buitengewoon consequent. Dat vind ik zijn grootste kwaliteit. Misschien is het zijn houding die weerstand oproept, maar dat zegt weinig over zijn kwaliteiten of persoonlijkheid. Ik ken hem al jaren, we gingen in de jaren tachtig samen over naar de A-lijst en zijn veel met elkaar opgetrokken. Roelof is een perfecte collega. Binnen het veld is hij een geheel andere persoon dan erbuiten. Ik weet niet waar dat aan ligt, maar in het dagelijks leven is hij juist heel sociaal en gevoelig. Sommige spelers hebben dat ook, die slaan om zodra ze het veld betreden.'
Exclusieve content voor PRO abonnees
Dit artikel is exclusief voor PRO-leden. Profiteer van onbeperkte toegang tot alle PRO artikelen, achtergrondverhalen en analyses. Geen advertenties, geen beperkingen.
Al lid?account