Het tijdperk van Francesco Farioli bij Ajax blijft beperkt tot één seizoen. De Italiaan trok maandagochtend zelf de stekker uit de samenwerking, na een emotionele week. 'Ik heb er álles aan gedaan om dingen te veranderen, maar als je niet op dezelfde golflengte zit, wordt het volgende seizoen een gigantische uitdaging.'
Het waren toch tranen van afscheid, zondagmiddag in de Johan Cruijff Arena. Francesco Farioli kon ze niet meer tegenhouden, toen de Ajax-fans zijn naam scandeerden na de wedstrijd tegen FC Twente. Daar, op het veld, realiseerde hij dat zijn tijdperk bij Ajax, één van zijn droomclubs, ten einde was. Dat gevoel deelde hij drie dagen eerder al mee aan de directie, die stomverbaasd reageerde. Maar op basis van vele gesprekken, concludeerde de Italiaan dat hij een totaal andere visie op de toekomst had dan Ajax. Maandagochtend liet hij definitief weten dat het klaar is.
Waarom gaat u Ajax verlaten?
‘De afgelopen periode heb ik behoorlijk wat gesprekken gevoerd met de club. Laat ik vooropstellen: we zijn het volledig eens over de ambities voor komend seizoen. Dus op dat gebied voelde het voor mij zeker als de juiste stap in mijn carrière om te blijven, de eisen te verhogen en met Ajax de Champions League in te gaan. Maar je hebt verschillende manieren om die ambitie te bereiken. Dat is waar we van mening verschillen. Onze visies zitten op dat gebied niet op één lijn. Hetzelfde geldt voor de termijn waarop we sommige beslissingen moeten nemen. Jullie kennen mij inmiddels een beetje: mijn gevoel voor urgentie is misschien iets anders dan dat van de club. Met die situatie probeer ik al een jaar te dealen. Jullie weten hoe lang het heeft geduurd voor we een voedingsdeskundige binnen hadden. Dat is slechts één van de vele voorbeelden waar ik een beetje moeite mee had.’
Wanneer besloot u dat het einde verhaal was?
‘Op de weg terug na de uitwedstrijd tegen Groningen was ik de wedstrijd aan het terugkijken, zoals ik altijd doe. Wat ik zag, was eigenlijk het verhaal van ons hele seizoen. Het werd me nog duidelijker op welke gebieden we beter moesten worden. Maar ik voelde ook dat er een gat was tussen waar ik wilde beginnen en waar de club wilde beginnen. En dat gat was moeilijk te dichten. En ik vind dat de club het verdient om daar vanaf het begin vol gas in te kunnen geven. Dus op de terugweg heb ik Alex Kroes en Menno Geelen bericht dat ik een meeting wilde inplannen op donderdagochtend. Daarin heb ik aangegeven wat ik hier net ook zei: dat ik het liefst ook volgend seizoen de trainer van Ajax zou zijn, maar dat we helaas te ver uit elkaar lagen. Mijn verlangens en de verlangens van de club, met de beste intenties. Daarom voelde ik dat het het beste was om een stap opzij te doen, zodat iemand anders dit project kan leiden.’
Kunt u nog eens wat voorbeelden geven, waar kwamen jullie dan niet uit?
