Met middenvelder Evert Linthorst (19) beschikt VVV-Venlo weer eens over een speler uit de eigen achtertuin aan wie de club een hoop plezier kan beleven. Een voetballer die al een bijzondere weg heeft afgelegd bovendien, en die een nogal atypisch voetballersleven leidt. ‘Ik verdiep me graag in zelfhulpboeken.’
Vanuit zijn slaapkamerraam op zolder kan Evert Linthorst nét de contouren van De Koel ontwaren. Elke avond als hij zijn gordijnen sluit, en elke ochtend als hij ze opent, blijft zijn blik even hangen bij het stadion in de verte. ‘Dan kijk ik even naar de lichtmasten’, glundert Linthorst, ‘en denk ik: Ja, prachtig, dat ik daaronder mag voetballen.’
De Koel is niet het meest imposante of moderne stadion van de Eredivisie, maar voor de geboren Venlonaar is het vooralsnog de voetbalhemel. ‘Ik vind het nog altijd een geweldig stadion. Het is anders dan anders, dat vind ik juist zo mooi. Alleen al die trap is speciaal. In de winter vind ik De Koel op z’n mooist. En dan vooral ’s avonds. De bomen, de duisternis en dan ernaast die lampen hoog boven de oude tribunes. Dat is genieten.’
