Met de vierde plaats is Willem II de grote verrassing van dit Eredivisie-seizoen. Een van de pijlers onder dat succes is een Catalaanse middenvelder die alles doet wat je niet van een Catalaanse middenvelder verwacht: Pol Llonch.
Wanneer de opzienbarende prestaties van Willem II besproken worden, gaat het al snel over smaakmaker Mike Trésor Ndayishimiye. Hij voetbalt zonder angst, dribbelt tegenstanders voorbij en maakt spectaculaire doelpunten. Daarmee is Ndayishimiye een dankbaar gezicht van de opmars van de Tricolores. Zoals dat ook geldt voor buitenspelers Ché Nunnely en Mats Köhlert, evenals de Griekse doelpuntenmaker Vangelis Pavlidis. In de schaduw van het aanvalskwartet krijgen trainer Adrie Koster, technisch directeur Joris Mathijsen en algemeen directeur Martin van Geel lof toegezwaaid voor het samenstellen van een aantrekkelijk elftal.
Afgelopen week werd zelfs Sebastian Holmén in het zonnetje gezet. De partner in het centrum van de defensie van Jordens Peters werd tegenover VI door Van Geel vergeleken met een illustere voorganger. ‘Hij heeft een magneet in zijn hoofd en voeten. Elke voorzet komt bij hem. Dat geeft rust aan een team. Ik wil Holmén qua niveau niet vergelijken met Sami Hyypiä, maar qua stijl doet hij me wel aan hem denken.’ De Zweedse voorstopper zette die woorden kracht bij door de winnende goal te maken tegen Heracles Almelo.
Daardoor ging het na de 1-0 overwinning wederom nauwelijks over de Willem II-speler die in dat duel de meeste balcontacten (96), gewonnen duels (12), tackles (6) en balheroveringen (13) had. Daarom is het hoog tijd om de bijzondere prestatie van Llonch wat extra onder de aandacht te brengen.
