Monopoly in het Nederlandse voetbal: investeerders grijpen de macht

Rijswijker Mark van der Kallen verdiende in 2014 miljoenen door de clubaandelen te verkopen aan een Chinees. Met zijn keuze voor United Vansen uit Peking bracht hij tevens de eigenarendiscussie in Nederland goed op gang. Na behoorlijk wat strubbelingen in de loop der jaren zit er nu een jonge directeur die eerder in de Verenigde Arabische Emiraten al onder de nouveau riche van het voetbalwereldje werkte. ‘Ik ben een groot voorstander van buitenlandse investeerders’, stelt Mohammed Hamdi. ‘En ook ben ik een groot voorstander van duidelijkheid. Zeg gewoon: We willen het wel of niet. We hinken in Nederland op twee gedachten. Zijn ze nu welkom of niet? De Duitsers hebben een duidelijke keuze gemaakt. Door hun verenigingsmodel is het hebben van een eigenaar in feite onmogelijk.'

'Toch staat de Bundesliga hoog aangeschreven. Iedereen weet waar ze voor staan. Daar tegenover staat Engeland waar investeerders met open armen worden ontvangen. Maar wat je niet moet hebben, is een model ertussenin. Dat gebeurt hier. Een eigenaar mag komen, maar liever niet. Zo lok je uit dat niet de sterkste partijen zich melden. Ik zou zeggen: get in of get out. Zelf vind ik het alleen maar goed als clubs aan risicospreiding doen. Je opent bovendien een nieuwe, internationale markt en daardoor worden de commerciële mogelijkheden voor de club groter. In een sport die razendsnel globaliseert is dat een logische ontwikkeling.’