Italiaans Ajax
Laat ik na Ajax-Internazionale niemand horen jammeren dat Inter op een luizige manier winnend de Arena uitstapt. Naar goed Italiaans voorbeeld gaf Ajax in Lyon immers een fraaie catenaccio-voorstelling weg. Niets mis mee, want een Europees uitduel bij een sterke tegenstander moet je realistisch benaderen. Niets geen buitenspelers, niets geen frivool voetbal en zeker geen technische hoogstandjes.
Trainer Ronald Koeman nam een geweldige gok door de boel ordinair dicht te timmeren. Een risico, omdat Ajax deze speelwijze normaliter niet nastreeft en een risico omdat de verdediging niet bepaald het sterkste gedeelte van de Amsterdamse formatie is. Cristian Chivu raakte ook spontaan in de war van zo veel defensieve krachten om hem heen. De Roemeen had het drukker met het herstellen van zijn eigen fouten dan met het corrigeren van zijn collega's.
Koeman had het geluk van een winnende trainer. Hij gaf Joey Didulica, Nigel de Jong en Victor Sikora een basisplaats. Alleen Sikora viel niet op, Didulica en De Jong schonden het vetrouwen niet. Om Koeman op basis hiervan een toptrainer te noemen, gaat te ver. Een Griekse scheidsrechter en zijn assistent die beiden een glaszuivere Lyon-treffer niet zien, maken deze trainer niet tot absolute topper.
Koeman is echter realist en dat is een groot compliment waard. De in Spanje wijs geworden verdediger koos voor een Italiaans Ajax. Misschien ingefluisterd door Inter- en Italië-adept David Endt, maar ook wijs geworden door zijn eigen ervaringen. Het uitgedachte concept klopte in ieder geval. Het opstellen van Sikora en Pienaar in plaats van Witschge en Van Halst toonde aan dat Koeman wel degelijk Nederlands bloed door de aderen heeft stromen. Een echte Italiaanse oefenmeester had het wel geweten: geen aanvallende denkers op het middenveld.
Een vroege treffer, zes gele kaarten en een rode (en dus een fikse boete van de UEFA, want zo werkt dat), het nodige portie geluk en een gluiperige 0-2 in blessuretijd. Zo spelen ploegen als Inter en AS Roma wekelijks. Dan noemen wij 'matig Serie A-voetbal'. Niet interessant, niet boeiend, geen spektakel, maar ó zo effectief.
Als Ronald Koeman een echte topcoach is, laat hij ter voorbereiding op Ajax-Inter zijn ploeg een videoband van Lyon-Ajax zien. Inter zal namelijk spelen als Ajax deed. Trainer Héctor Cúper komt voor een 0-0 en brengt de enige technicus, Alvaro Recoba, pas in de slotfase in voor een stiekeme 0-1. En dan huilt de Arena. Journalistiek Nederland spreekt schande van de speelwijze van Inter. De scheidsrechter moet onder bedreiging van het veld, omdat hij een inzet van Ibrahimovic die over de lijn is geweest, niet als treffer heeft erkend. Met 75 procent balbezit blijft Ajax vertwijfeld achter. Spelers vragen zich openlijk af waaraan ze dit onrecht hebben verdiend. Zij waren toch beter en wilden wél voetballen? Alleen David Endt juicht inwendig.
Trainer Koeman doet er gepast het zwijgen toe. Hij kent de hedendaagse wetten. Europees voetbal vraagt om een realistische benadering. Precies zoals Ajax in Lyon liet zien en precies zoals Inter in Amsterdam komt tonen.
Chris Tempelman