Interview: Van Persie van groot talent naar groot probleem

Hij wil naar een nieuwe club én het EK, maar juist in de beslissende maanden van zijn toekomst zit Robin van Persie (20) bij Feyenoord op de bank. Voor het eerst praat de aanvaller openhartig over zijn situatie en het afketsen van de transfer naar Arsenal. ‘Ik krijg de kans niet om mijn karwei af te maken.’

Interview: Van Persie van groot talent naar groot probleem

Mario Been stond wel even te kijken, toen Robin van Persie hem op zondag 14 maart vertelde dat hij de volgende dag dolgraag wilde meespelen met Jong Feyenoord, in de halve finale om de Amstel Cup tegen Jong PSV. Been: ‘Robin had net een slechte invalbeurt tegen PSV achter de rug, maar een speler zoals hij kan ik altijd gebruiken. Vóór de wedstrijd heb ik hem wel even apart genomen. Het is bij hem alles of niets, maar Robin verzekerde me dat-ie er zou staan. In het bijzijn van wat journalisten heb ik toen geroepen dat Robin die avond het verschil ging maken. Dat is nog uitgekomen ook, want we wonnen met 2-0 en hij maakte twee schitterende goals. Ik was blij voor hem. Robin is een beetje zoals ik was. Omhooggeschreven als het grote talent van Feyenoord, maar inmiddels op de bank beland bij het eerste. Ik weet zeker dat-ie hier sterker uitkomt. Die jongen heeft zóveel kwaliteiten, maar hij moet alleen wel af en toe in de spiegel kijken en zichzelf afvragen waaróm het niet gaat zoals hij het wil.’

Dat ene optreden met Jong Feyenoord gaf Van Persie in elk geval weer wat plezier terug, zegt hij. ‘Want dat ben ik even helemaal kwijt geweest. Ik had gewoon een goede wedstrijd nodig. De hele voetballerij – trainers, scouts en makelaars – was aanwezig op De Herdgang. Daar heb ik kunnen bevestigen dat ik er nog steeds ben, dat ik nog altijd kán voetballen. Terug in de bus zaten we achterin te kaarten, te lachen en te dollen en was het ouderwets gezellig. Dat is anders in de A-selectie. Ik heb het daar minder naar mijn zin, omdat ik wisselspeler ben. Of wisselspeler... Zo voel ik me niet en dat bén ik ook niet! Ik weet dat ik te goed ben voor de bank, maar dat vinden anderen ook van zichzelf.’

Waarom speel jij niet?

‘Ik draai er niet omheen: dat is voor mij onbegrijpelijk. Na de winterstop heb ik het tegen FC Twente voor de beker en ADO Den Haag-uit goed gedaan. Daarna speelde ik een slechte eerste helft tegen Willem II, maar zo gaat dat wel vaker bij mij. Dan raak ik vóór rust geen knikker, maar speel vervolgens erna wél goed. Die kans kreeg ik niet van de trainer. In eerste instantie dacht ik nog: Dit kan, want Lurling viel goed in en scoorde. Maar een wedstrijd later stond ik er wéér naast. Ik vind het niet terecht dat ik zo ben geslachtofferd. Ik had op meer krediet gerekend.’

Volgens trainer Bert van Marwijk verdien je krediet op basis van prestaties uit het verleden. Die zijn bij jou niet altijd even constant geweest.

‘Volgens mij ben je zo goed als je laatste wedstrijd, ook al was het tegen ADO of Barcelona. In Den Haag heb ik redelijk goed gespeeld, dan vind ik het niet terecht dat ik na één slechte eerste helft tegen Willem II op zo’n manier aan de kant wordt geschoven.’

Hoe is jouw relatie met Van Marwijk?

‘Die is er niet, nooit geweest ook. Er is geen communicatie tussen ons. Laat ik vooropstellen dat ik hem niet overal de schuld van wil geven, maar ik denk dat Van Marwijk vroeger een speler was die geen aandacht nodig had van zijn trainer. Dat wil niet zeggen dat iederéén zo is. Elke speler vergt een andere benadering, denk ik. Jongens zoals Danko Lazovic en ik hebben warmte nodig. Dat mis ik gewoon.’

Waarom praat je daar niet over?

‘Ik wacht het moment af om toch maar een keer echt tot een gesprek te komen met de trainer. Normaal gesproken ben ik niet zo’n prater. Mijn huidige situatie is verschrikkelijk klote, want het contrast is zó groot. Soms lig ik daarover na te denken. In december wilde Arsenal me nog hebben, tegenwoordig zit ik bij Feyenoord gewoon op de bank.’

Tijdens je invalbeurten straal je niet uit dat je per se je plaats wilt terugveroveren.

‘Die kritiek hoor ik vaak, maar zo zie ik dat zelf niet. Invallen is moeilijk, zeker voor mij, omdat ik in de korte tijd dat ik mag meespelen te veel wil laten zien. Tegen PSV had ik me juist helemaal gefocust op die paar minuutjes. Het probleem was dat ik in mijn eerste actie balverlies leed. Zo léék het dat ik geen zin had. Mensen die dat roepen, raken me niet. Het wordt pas vervelend als medespelers dat ook in de media gaan roepen. Zij weten toch hoe ik in elkaar zit?’

Je speelt niet, terwijl Arjen Robben geblesseerd is en daardoor volgende week niet voor Oranje kan uitkomen tegen Frankrijk.

‘Dat spookte wel even door mijn hoofd, ja. Bij mij komen de problemen altijd op het verkeerde moment. Ik heb het een aantal weken redelijk gedaan, verdien een voorselectie voor Oranje en als ik bij wijze van spreken alleen nog het puntje op de i moet zetten, gaat het mis.’

Geloof jij dat je komende zomer deel uitmaakt van de EK-selectie?

‘Om een kans te maken zal ik moeten gaan spelen. Ik snap dat de bondscoach alleen basiskrachten meeneemt naar Portugal. Daarom wordt het moeilijk voor mij. Ik zeg niet dat ik meemoet, helemaal niet zelfs, maar de kans op een selectie wordt me in elk geval op deze manier wel ontnomen. Het lijkt me alleen al fantastisch op dat niveau een keer te mogen meetrainen. Daar zou ik veel aan hebben.’

Betere spelers om je heen, is dat de oplossing?

‘Nou, ik ben wel benieuwd hoe ik dan zal functioneren. Feyenoord heeft een goede spelersgroep, maar het is geen Europese top. Het Nederlands elftal is drie klassen hoger. Misschien is zo’n prikkel wel goed voor me. Daarom wil ik ook weg bij Feyenoord. Mensen denken dat het mij om geld is te doen. Laatst wist iemand in zo’n praatprogramma over voetbal te vertellen dat ik vijf ton verdiende. Vijf ton! Hoe verzinnen ze het!? Ik kan verklappen dat ik nog steeds speel voor het jeugdcontractje dat ik tekende toen ik zestien jaar was. Dat is sindsdien nooit aangepast. Ik klaag niet, ik kan er prima van rondkomen en geld interesseert me niet. Maar het is wel irritant als mensen je vervolgens een geldwolf noemen. Ik speel niet voor het geld, maar omdat ik zo van voetbal hou. Na een wedstrijd stap ik pas met een lekker gevoel de auto in als ik goed heb gespeeld. Niet met het idee van: Weer een premie binnen. De mensen zullen binnenkort zien dat het echt zo is. Mijn keuze zal iedereen verrassen.’

Is de mislukte transfer naar Arsenal een breekpunt geweest?

‘Ik heb er altijd rekening mee gehouden dat het kon mislukken. Toen Arsenal in december bij mij op de stoep stond, heb ik ze doorverwezen naar Feyenoord. Die interesse kwam niet als een verrassing, ik wist al maanden dat ze me volgden. Arsenal heeft me veertig keer bekeken en beloofd dat ze contact zouden opnemen. Ik wist wat ik moest doen, maar het nieuws sloeg in als een bom. Daarom heb ik me van alles en iedereen afgesloten. Het was zó heftig, een beetje de Arjen Robben-ervaring toen die bij Manchester United was geweest. In de week van alles of niets, waarin de transfer wel of niet doorging, heb ik als een kluizenaar geleefd. Wij speelden tegen NEC en ik wilde hoe dan ook een voldoende halen in die wedstrijd. Het sneeuwde, maar ik háálde die voldoende. Toen heb ik het voor mezelf kunnen afsluiten. Arsenal kwam er niet uit met Feyenoord en ik moest verder. Dat bleek te kunnen.’

Was Arsenal niet nog een stap te hoog? Wie moet jij daar uit het elftal spelen?

‘Dat is ook weer zo’n verhaal. Ik hoorde Ruud Gullit zeggen dat hij niet het idee had dat ik daar wel even de concurrentiestrijd zou winnen van Robert Pires. Vond ik een beetje denigrerend, alsof ik gek ben. Als ik op dit moment moet concurreren met Pires, dan wint hij die strijd met honderd procent tegen nul. Maar Arsenal wilde mij helemaal niet voor de linkerflank, ze zagen in mij een 10, iemand voor de Dennis Bergkamp-rol. Dat maakte het voor mij zo interessant. Niet dat ik mezelf wil vergelijken met Bergkamp, hoor. Ik heb laatst een paar banden bekeken en wist niet dat-ie zó goed was. Achteraf is het niet gek dat Arsenal bij mij is terechtgekomen. Ik heb de spelers eens op een rijtje gezet. Henry, mislukt bij Juventus, opgebloeid in Londen. Pires, begonnen in Metz en na een minder tweede jaar bij Olympique Marseille naar Arsenal gehaald. Arsène Wenger maakt Ferrari’s van pruttelende oude auto’s. Natuurlijk weet ik ook wel dat ik bij Arsenal niet alles had gespeeld, maar wist je dat Henry in het begin ook drie maanden op de bank had gezeten?’

Hoe groot was de teleurstelling dat de transfer afketste?

‘Ontzettend groot. Wanneer je als jongen van twintig de kans krijgt met grootheden zoals Bergkamp en Henry te spelen en je hoort op het laatste moment dat het feest niet doorgaat, dan krijg je wel even een klap te verwerken. Arsenal heeft gezegd dat ze me in de gaten houden. Ik zie wel hoe het verder loopt, voorlopig heb ik bij Feyenoord nog twee maanden.’

Twee maanden?

‘Ik zeg twee maanden, officieel sta ik na dit seizoen nog een jaar onder contract. Maar met voorzitter Jorien van den Herik heb ik afgesproken dat we na de komende twee maanden gaan evalueren. Feyenoord én ik zijn gebaat bij een vertrek, maar dan moeten er wel clubs komen waar ik graag wil spelen. Mijn eerste club in het buitenland wordt geen subtopper in Italië, ik zoek een echte sportieve prikkel. Ik zit in een moeilijk parket, want wat als die club niet komt? Dan speel ik volgend seizoen toch echt bij Feyenoord. Met Van den Herik heb ik daar uitgebreid over gesproken. Dat was heel verhelderend. Na afloop zaten we elkaar aan te kijken, met een blik van: Ik wist niet dat jij zó in elkaar stak. Wij kenden elkaar helemaal niet, dat bedoel ik heel positief. Het was een volwassen gesprek. Als hij praatte, luisterde ik en omgekeerd. Van den Herik gaf me een compliment voor hoe fair ik was voor een jongen van twintig. Ben ik trots op, ik heb veel respect voor de voorzitter. Ook technisch manager Mark Wotte toont begrip. Laatst had ik een gesprek met hem. Hij vond dat ik nog niet klaar was bij Feyenoord en daarin heeft hij gelijk. Maar vanwege omstandigheden krijg ik de kans niet mijn karwei af te maken.’

Je bent pas twintig, maar in jouw carrière is het nog geen moment rustig geweest.

‘Er is altijd wel iets, ja. Soms vragen mensen me of ik niet jaloers ben op generatiegenoten zoals Rafael van der Vaart en Wesley Sneijder. Zij kunnen zich bij Ajax in relatieve rust ontwikkelen, maar zij nemen die rustige weg niet, die krijgen ze. Heel veel problemen die ik heb of krijg, liggen niet aan mij. Nu hoor ik weer dat ik alleen naar Diego Maradona zou luisteren. Waarom zegt de trainer dat nou? Verslaggevers haken erop in en er is wéér een probleem gecreëerd. Begrijp me goed, ik pleit mezelf niet vrij. Ik ben soms ook geen makkelijke jongen en heb een houding en een loopje die niet iedereen aanstaan. Ik ben eraan gewend geraakt dat op me wordt gelet bij elke stap die ik doe, ook buiten het veld. Laatst zou ik optreden als gast-dj op een feest, maar dat heb ik uitgesteld. Het leek me niet gepast als wisselspeler daar te verschijnen. Ik zag de stukken van sommige journalisten al voor me: ’s Middags op de bank, ’s nachts in de basis. Zoiets. Ik heb de laatste jaren een groot deel van mijn vrijheid moeten inleveren. Daarom is het voor iedereen het beste als ik na dit seizoen vertrek.’

Bekijk hier al onze video's
Gerelateerde artikelen