De Nederlandse Udinese-verdedigers die dromen van een De Roon-scenario

Bart Kruijt

08.15,

26 jan. 2019

In Nederland is de heersende gedachte dat in Italië de échte verdedigers worden geboren. Toch kiest Udinese dit seizoen voor een Nederlandse defensie, die onlangs nóg verder Oranje gekleurd werd. Moet bondscoach Ronald Koeman de nummer vijftien van de Serie A eens wat scherper in de gaten gaan houden?

De Nederlandse Udinese-verdedigers die dromen van een De Roon-scenario

Marvin Zeegelaar beleeft een merkwaardige loopbaan. De 28-jarige Amsterdammer brak niet door bij Ajax, vertrok na een verhuurperiode aan Excelsior naar het buitenland en belandde via Espanyol B, Elazigspor, Blackpool en Rio Ave in 2016 bij de Portugese topclub Sporting Portugal. En daar verdiende Zeegelaar een transfer naar het voetbalwalhalla: de Engelse Premier League.

De periode van Zeegelaar bij Watford werd geen groot succes. De linkspoot speelde maar twaalf competitiewedstrijden voor de club uit Londen, maar was wel een paar weken achter elkaar een vaste basisspeler. Na de komst van Javi Gracia als nieuwe hoofdtrainer raakte Zeegelaar al snel uit beeld en sinds 10 februari 2018 speelde hij geen minuut meer in het eerste elftal.

Een vertrek was voor beide partijen de juiste oplossing en Zeegelaar kon wel terecht bij Udinese, dat net als Watford in handen is van de Pozzo-familie. In Udine treft Zeegelaar met Hidde ter Avest en Bram Nuytinck twee landgenoten, terwijl ook de in Haarlem opgegroeide Nigeriaan William Troost-Ekong bij de club zit. Udinese zou in de aankomende maanden dus met vier in Nederland opgeleide verdedigers kunnen gaan spelen.

De kans dat dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren, is niet groot. Niet alleen omdat Udinese sinds 20 oktober in een 3-5-2-systeem speelt, maar ook omdat Zeegelaar geduldig moet zijn en Ter Avest nog wacht op zijn definitieve doorbraak. De 21-jarige rechtsback maakte in de zomer de verrassende overstap van FC Twente naar Udinese en wordt gezien als een speler voor de toekomst. Toch bleef hij na een succesvol debuut, een invalbeurt tegen Genoa (2-2), zeven competitieduels op rij als basisspeler in het elftal staan. In de laatste drie wedstrijden zat Ter Avest echter weer op de bank. Daar kwam hij tijdens deze duels ook niet van af.

Troost-Ekong en Nuytinck zijn wél vaste basisspelers in de driemansdefensie van Udinese. De 28-jarige Nuytinck miste dit seizoen alleen de uitwedstrijd tegen Genoa (blessure) en de uitwedstrijd tegen Empoli (schorsing). Deze schorsing liep hij op na een late rode kaart in de verloren thuiswedstrijd tegen AC Milan. Nuytinck werd in blessuretijd weggestuurd na een harde overtreding op Samuel Castillejo en met elf tegen tien trok Milan toch nog aan het langste eind: 0-1.

Toen Nuytinck terugkeerde van zijn schorsing, had Udinese een nieuwe trainer. Julio Velázquez werd vanwege de teleurstellende resultaten de laan uitgestuurd en vervangen door Davide Nicola. Hij heeft vertrouwen in Nuytinck en liet de voormalig speler van NEC en Anderlecht in alle acht de competitiewedstrijden onder zijn leiding tot dusver van begin tot eind meedoen. Datzelfde geldt overigens voor Troost-Ekong, die dit seizoen sowieso nog geen enkele minuut miste in de Serie A.

Troost-Ekong en Nuytinck voelen elkaar goed gaan en proberen zaterdag, samen met hun vaste kompaan Nicholas Opoku uit Kameroen, om Fabio Quagliarella van een prachtig record af te houden. De bijna 36-jarige spits van Sampdoria (die een verleden heeft bij Udinese) scoorde in de laatste tien competitiewedstrijden en evenaart het Serie A-record van Gabriel Batistuta uit 1994, wanneer hij ook tegen Udinese het net weet te vinden.

Voor bondscoach Koeman is dit een mooie gelegenheid om eens te kijken of Nuytinck niet in beeld kan komen voor een Marten de Roon/Hans Hateboer-scenario. De Roon en Hateboer speelden zich bij Atalanta Bergamo in het Nederlands elftal; De Roon is inmiddels zelfs een vaste basisspeler. Dat scenario zit er mede door de moordende concurrentie in de achterhoede waarschijnlijk niet in voor Nuytinck. Maar één belletje van de bondscoach zal al als een enorme prestatie voelen.